ΠΑΙΖΩ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟΥΣ

Μαθηματικά Β΄- 2η Ενότητα (Παιχνίδι)

View more presentations or Upload your own.

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

Ολοκληρώσαμε την ενασχόλησή μας με τον κύκλο του νερού φτιάχνοντας ένα "μουσικό όργανο".

Υλικά που χρειαστήκαμε:

• ρολά από χαρτί κουζίνας
• τέμπερες ( διάφορα χρώματα )
• σκληρό πανί
• λαστιχάκια
• καρφίτσες
• ρύζι ή όσπρια

Πώς εργαστήκαμε:

Αρχικά, βάψαμε το ρολά και τα αφήσαμε να στεγνώσουν.Έπειτα, καλύψαμε τη μια άκρη του ρολού με ένα κομμάτι από σκληρό πανί δένοντάς το με λαστιχάκι. Ρίξαμε ρύζι μέσα και καλύψαμε και την άλλη άκρη του ρολού με πανί. Τέλος, μπήξαμε προσεχτικά τις καρφίτσες στο ρολό και...έτοιμο.Κουνώντας  δεξιά, αριστερά, το ρύζι ακουμπάει στις καρφίτσες και παράγει ένα λεπτό μεταλλικό ήχο...τον ήχο της βροχής!

ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΕΣ

Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ

Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ

 Ο Μίνωας, ο βασιλιάς της Κρήτης, ήθελε να κατασκευάσει ένα οικοδόμημα ξεχωριστό, που παρόμοιό του δε θα υπήρχε στον κόσμο. Γι΄ αυτό τον σκοπό κάλεσε από την Αθήνα τον ξακουστό τεχνίτη Δαίδαλο.Ο Δαίδαλος έφτιαχνε θαυμαστά έργα και αγάλματα. Ήταν ο πρώτος που έφτιαξε αγάλματα με ανοιχτά μάτια και με το σώμα τους σε διάφορες στάσεις. Ως τότε τα αγάλματα ήταν όρθια με ενωμένα πόδια και με κολλημένα τα χέρια στο σώμα.Τα αγάλματα του Δαίδαλου είχαν φυσική ομορφιά και έμοιζαν αληθινά.Εκτός από αρχιτέκτονας ο Δαίδαλος φημιζόταν και για την εφευρετικότητά του. Λένε ότι είχε εφεύρει τα κατάρτια και τα πανιά των πλοίων και διάφορα εργαλεία όπως το πριόνι,το τσεκούρι κ.α.

Πήγε λοιπόν στην Κρήτη κι έφτιαξε ένα πολύπλοκο κτίριο , το λαβύρινθο. Ήταν τεράστιο και λαμπρό ανάκτορο με 1.300 διαμερίσματα , αίθουσες, δωμάτια ,αυλές και αποθήκες.

 Ο βασιλιάς Μίνωας όμως φοβήθηκε μήπως φύγει ο Δαίδαλος και πάει σε άλλη χώρα να φτιάξει ένα παρόμοιο ανάκτορο με το λαβύρινθο.   Γι' αυτό τον έκλεισε μαζί με το γιο του Ίκαρο μέσα στο παλάτι και δεν τον άφηνε να φύγει. Ο εφευρετικός Δαίδαλος άρχισε να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να φύγουν από το νησί. Ο Δαίδαλος τότε ζήτησε να του δώσουν κερί για να φτιάξει τάχα ένα ωραίο έργο. Με το κερί αυτό έφτιαξε φτερά, τα κόλλησαν στους ώμους τους και πέταξαν μακριά. Στον Ίκαρο είχε δώσει μια συμβουλή , να μην ανεβαίνει πολύ ψηλά γιατί το κερί θα λιώσει και τα φτερά θα διαλυθούν. Ο Ίκαρος όμως αγνόησε τη συμβουλή του πατέρα του και καθώς ο ήλιος τον ζέσταινε. ήθελε να ανέβει όλο και πιο ψηλά. Δυστυχώς το κερί άρχισε να λιώνει και ο Ίκαρος έπεσε κοντά σ΄ένα νησί του Αιγαίου. Ο Δαίδαλος λυπημένος για το χαμό του γιου του , κατέβηκε για να μαζέψει το σώμα του.Το νησί που ήταν κοντά ονομάστηκε Ικαρία, ενώ το πέλαγος γύρω από αυτό ονομάστηκε Ικάριο πέλαγος.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε 2 όμορφα βίντεο για να μάθετε καλύτερα την ιστορία του Δαίδαλου και του Ίκαρου:

ΤΕΣΤ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΕΣ 6,7,8

ΤΕΣΤ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΕΣ 6,7,8 by tadefterakiablogarou

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΦΑΡΜΑ ΓΙΑ...ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΦΑΡΜΑ ΓΙΑ...ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ

Πήγαινε στη φάρμα να παίξεις με την προπαίδεια κάνοντας κλικ στην εικόνα!

ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΛΙΣΗΣ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΕ -ΗΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ!ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΚΕΙ;ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ΠΡΟΣΟΧΗ! Τι λέει εκεί; (Γλώσσα Β΄- 10η ενότητα)

View more presentations or Upload your own.

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΛΚΥΟΝΗΣ

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ - Η ΑΛΚΥΟΝΗ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣ

              Ποιες είναι "Αλκυονίδες μέρες":

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει τις λίγες μέρες καλοκαιρίας που παρουσιάζονται το χειμώνα.Είναι μέρες ηλιόλουστες χωρίς σύννεφα και ανέμους.
Οι «Αλκυονίδες ημέρες» τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου.

Μετεωρολογικά εξηγείται με την εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της Νοτίου και Βορείου Ευρώπης, ενώ μυθολογικά υπάρχουν πολύ όμορφες ιστορίες για το φαινόμενο αυτό...
Δεν υπάρχουν κάθε χρόνο Αλκυονίδες μέρες, π.χ. το έτος 1947 δεν υπήρξαν καθόλου. Στην Ελλάδα το 2011, έκαναν την έναρξή τους τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου.

                                 Το πουλί Αλκυόνα: 

Οι Αλκυονίδες μέρες έχουν πάρει την ονομασία τους από το ψαροπούλι Αλκυόνα, που κλωσσά τα αυγά του εκείνες τις ημέρες. Η Αλκυόνα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι ένα πουλί που συμβολίζει τη γαλήνη, την προστασία και παύει τη θαλασσοταραχή. Αν και αποδημητικό πουλί, δε φεύγει, αλλά έρχεται το φθινόπωρο, ενώ φεύγει αρχές Μαρτίου. Γεννά τα αυγά του στις σχισμές των βράχων της θάλασσας.

Σύμφωνα με ένα μεσαιωνικό μύθο, το χρώμα της Αλκυόνας στην αρχή ήταν γκρίζο, όταν όμως έγινε ο βιβλικός κατακλυσμός πέταξε ψηλά και το στήθος της έγινε κόκκινο απ' τον ήλιο, ενώ η ράχη της μπλε απ' το χρώμα του ουρανού.Τα πουλιά αυτά ζουν σε ζευγάρια και όταν το αρσενικό πάθει κάτι , το θηλυκό δίνει τέλος στη ζωή του.
Για τη συζυγική πίστη των Αλκυόνων αναφέρεται ότι όταν ο σύζυγος της Αλκυόνας γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει πια, τότε η θηλυκιά Αλκυόνα τον παίρνει στους ώμους της και τον μεταφέρει πάντοτε μαζί της, τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο.
Οι αλκυόνες γεννούν τ΄αυγά τους το χειμώνα και για να τα κλωσήσουν ο καιρός πρέπει να είναι πολύ καλός  και να μη φυσούν άνεμοι.Ο μύθος λέει ότι ο Αίολος εκείνες τις μέρες δεν αφήνει τους ανέμους να φυσήξουν για να μπορούν τα πουλιά να φροντίζουν τα αυγά τους. Οι μέρες αυτές που είναι μέσα στην καρδιά του χειμώνα , είναι ηλιόλουστες και ανοιξιάτικες και είναι οι γνωστές μας " Αλκυονίδες μέρες". 

Ο μύθος της Αλκυόνης

Ο μύθος της Αλκυόνης

View more presentations or Upload your own.