ΤΑ ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ

Το "Λαζαροσάββατο", το Σάββατο δηλαδή πριν από τη Μεγάλη Βδομάδα (όπως σήμερα), ο λαός γιορτάζει την πρώτη Λαμπρή, την "Έγερση" του φίλου του Χριστού, του "αγέλαστου" Λάζαρου. Τα παιδιά στα χωριά  τραγουδούν από πόρτα σε πόρτα τα κάλαντα του Λαζάρου για να μαζέψουν αυγά και χρήματα.

Πάνω σε δύο ξύλα που τα δένουν σταυρωτά με διάφορα κομμάτια από παλιά υφάσματα, φτιάχνουν μια κούκλα με τα χέρια τεντωμένα στα πλάγια. Την  ντύνουν με ένα όμορφο παιδικό φορεματάκι και της βάζουν ένα μαντίλι στο κεφάλι.

 Στολίζουν και ένα μικρό καλαθάκι με διάφορα πολύχρωμα λουλούδια και κορδέλες. Το καλάθι αυτό θα το κρατάει το παιδί στο ένα του χέρι και στο άλλο θα κρατάει την κούκλα. Τραγουδούν έτσι όλο το πρωί μέχρι να γεμίσουν το καλαθάκι τους με αυγά που στη συνέχεια θα βάψουν.

Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους “λαζάρηδες”, τα “λαζαρούδια” ή και “λαζαράκια”. “Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις” έλεγαν, μια και ο αναστημένος φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: “Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να παρει....."

Εκτέλεση

Φτιάχνουμε το κανελόζουμο και το αφήνουμε να κρυώσει. Μέσα σε αυτό διαλύουμε τη μαγιά. Σε ένα μπωλ ρίχνουμε το αλεύρι με το αλάτι κοσκινισμένα, κάνουμε λακουβίτσα και τοποθετούμε τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία μαλακή ζύμη που να ξεκολλάει από τα χέρια μας. Γίνεται αμέσως γιατί τη βοηθάει το ελαιόλαδο.

Αφήνουμε σκεπασμένο το μπωλ σε ζεστό μέρος να φουσκώσει η ζύμη για περίπου 2 ώρες και μετά πλάθουμε ανθρωπάκια με τα χεράκια τους, μπήγουνε τα γαρύφαλλα για ματάκια, στόμα και στα χέρια τους και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν και αυτά για καμιά ώρα περίπου, σε αντικολλητικό χαρτί στη λαμαρίνα του φούρνου μέσα σε προθερμασμένο φούρνο στους 50 βαθμούς.  Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 20  λεπτά στις αντιστάσεις σε μεσαία σχάρα. Τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε να σταθούν για να σφίξουν λίγο.

Καλή επιτυχία!!!