8 Μαρτίου 2012

ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

Σήμερα στην τάξη διαβάσαμε ένα μύθο για το Μάρτη:

  Η ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου.Μια κατεργαριά όμως που έκανε σε βάρος των άλλων μηνών, που ήταν τα αδέλφια του ,τον έκανε να χάσει την πρωτοκαθεδρία του και να την πάρει ο Γενάρης!
<<Μια φορά κι έναν καιρό οι 12 μήνες αποφάσισαν να φτιάξουν κρασί σ΄ένα βαρέλι ώστε να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης:
-Εγώ θα ρίξω μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς!
-Καλά,ρίξε πρώτα εσύ του είπαν οι άλλοι μήνες.


Έτσι κι έγινε.Έριξε πρώτα εκείνος το μούστο στο βαρέλι και ακολούθησαν οι υπόλοιποι.
Όταν ζυμώθηκε ο μούστος κι έγινε κρασί είπε πάλι ο Μάρτης:
-Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο,πρώτος θ΄αρχίσω να πίνω!
-Βέβαια,είπαν οι άλλοι,έτσι είναι το σωστό!
Του Μάρτη του άρεσαν πολύ οι φάρσες και σκάρωσε μία!Τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος και άρχισε να πίνει ώσπου δεν άφησε ούτε μία στάλα!Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί.Πηγαίνει στο βαρέλι και το βρίσκει άδειο!Θυμώνει και το λέει στους άλλους μήνες!Το ακούν κι αυτοί,θυμώνουν και σκέφτονται τι να κάνουν.Συμφωνούν όλοι λοιπόν,να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγάλος τους αδερφός.Τον πιάνει ο Γενάρης και του τραβάει ένα γερό χέρι ξύλο!Του αφαιρεί και το πρωτείο,ν΄αρχίζει δηλαδή το κάθε έτος με το μήνα Μάρτη και έγινε ν΄αρχίζει με το Γενάρη.
Από τότε,όταν ο Μάρτης θυμάται την κατεργαριά που έκανε και ξεγέλασε τ΄αδέρφια του και τους ήπιε όλο το κρασί,γελάει και ο καιρός ξαστερώνει.


.Όταν, πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει!>>



Ο μύθος άρεσε πολύ στα παιδιά!Τον δραματοποίησαν και τον ζωγράφισαν!






Κι άλλος ένας μύθος για τον άστατο Μάρτη:

                                     Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ


Όταν έφτασε ο καιρός να παντρευτεί ο Μάρτης, είδε μια κοπέλα που καθόταν στο παραθύρι της και κένταγε και την αγάπησε αμέσως!Όπως ήταν καθισμένη,φαινόταν το πλάι του προσώπου της,το προφίλ και ήταν μια κούκλα!
Ο Μάρτης τη ζήτησε από τους γονείς της κι εκείνοι δέχτηκαν.Ήρθε η μέρα του γάμου και η νύφη έφτασε στην εκκλησία με το πανέμορφο άσπρο νυφικό της και κουκουλωμένη με τα τούλια του πέπλου της.Έγινε ο γάμος και όλοι γλέντησαν με την ψυχή τους,νιόπαντροι και καλεσμένοι!Το βράδυ στη νυφική κάμαρα η νύφη έβγαλε το πέπλο και μόνο που δεν έπαθε συγκοπή ο Μάρτης!
Από το ένα πλάι του προσώπου της η κοπέλα ήταν πανέμορφη σαν νεράιδα,ενώ από το άλλο το πρόσωπό της ήταν πολύ άσχημο γεμάτο σημάδια και ουλές!Όπως έμαθε αργότερα,όταν ήταν μικρή είχε πέσει  στη φωτιά,στο τζάκι και κάηκε το πρόσωπό της από τη μια μεριά.Έτσι,όταν ο Μάρτης βλέπει τη γυναίκα του από τη μεριά που είναι όμορφη χαίρεται η καρδιά του,γελάει και γεμίζει η πλάση λιακάδα!Όταν όμως τη βλέπει από τη μεριά που είναι άσχημη,κλαίει,συννεφιάζει,βρέχει ασταμάτητα και ξεπαγιάζει τον κοσμάκη!

1 σχόλιο:

angelos είπε...

Μπράβο στα δευτεράκια!! Δύο ωραίοι μύθοι για το Μάρτη που δεν ξέραμε!!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...