Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ

                          Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ

Ο Ηρακλής , ο μυθικός ήρωας των αρχαίων Ελλήνων , ήταν γιος του βασιλιά της Θήβας Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης. Όμως , οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν πως ήταν γιος του ίδιου του Δία , γι΄αυτό και ήταν δυνατός όσο κανένας άλλος άνθρωπος στη γη.

Όταν λοιπόν γεννήθηκε ο Ηρακλής . ο Δίας αποφάσισε να τον κάνει αθάνατο. Αλλά για να το κατορθώσει αυτό, θα έπρεπε να το παιδί να πιει θεϊκό γάλα , να θηλάσει δηλαδή μια θεά. Αλλά...ποια θεά θα δεχόταν να το κάνει αυτό; Ο Δίας σκέφτηκε την Ήρα. Μα δεν τολμούσε να της πει ότι το παιδί ήταν δικό του. Η Ήρα όχι μόνο δε θα δεχόταν να θηλάσει τον Ηρακλή αλλά θα προσπαθούσε μάλιστα να τον σκοτώσει . Πράγμα που δοκίμασε να το

κάνει λίγο αργότερα , όταν έστειλε να τον πνίξουν στην κούνια του δύο πελώρια φίδια.

Προσπαθούσε λοιπόν ο Δίας να σκεφτεί με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ξεγελάσει την Ήρα ώστε να θηλάσει τον Ηρακλή και...στο τέλος κατάστρωσε το πονηρό μυαλό του ένα σχέδιο . Το βράδυ πότισε την Ήρα με ένα κόκκινο γλυκό κρασί . Ανύποπτη εκείνη ήπιε αρκετό και σε λίγο ξάπλωσε μισομεθυσμένη να κοιμηθεί.

Πέταξε τότε ο Δίας ως τη Θήβα , άρπαξε το μωρό από την κούνια του , το έφερε στον Όλυμπο και πλησιάζοντας σιγά σιγά την κοιμισμένη Ήρα , το τοποθέτησε απαλά στο πλάι της.Έτσι , καθώς ήταν βαθιά κοιμισμένη , το μωρό θα τη θήλαζε χωρίς εκείνη να πάρει τίποτα είδηση και θα γινόταν αθάνατο!

Τα χεράκια του Ηρακλή κινήθηκαν , άγγιξαν την Ήρα και τότε η Θεά με το άγγιγμά του μισοξύπνησε . Άνοιξε τα μάτια της , είδε το μωρό πλάι της και ζαλισμένη ακόμα προσπάθησε να θυμηθεί πού βρισκόταν και...

¨ Μα... αυτό το μωρό δεν είναι δικό μου! ¨ σκέφτηκε ενώ ξεκαθάρισε το μυαλό της.

Αν ο Δίας ήταν μια φορά πονηρός η Ήρα ήταν δύο . Κατάλαβε αμέσως τίνος ήταν το μωρό και για ποιο λόγο το είχαν φέρει δίπλα της. Κατάλαβε γιατί ο Δίας την είχε ποτίσει με εκείνο το υπέροχο κρασί...Πετάχτηκε αμέσως όρθια με οργή και φώναξε τον άντρα της να παρουσιαστεί μπροστά της.

΄Ετσι απότομα και οργισμένα καθώς σηκώθηκε η Ήρα , το γάλα ξέφυγε από τα στήθη της και πετάχτηκε μακριά...Οι σταγόνες που πήγαν ψηλά προς τον ουρανό , έγινα πολλά αστέρια που , από το γάλα της ονομάστηκαν Γαλαξίας . Είναι ένα θαμπό αυλάκι από άστρα που μοιάζει με σύννεφο και χωρίζει τον ουρανό στα δύο . Μπορεί να το δει κανείς εύκολα τα βράδια του καλοκαιριού , μακριά από τις φωτισμένες πόλεις.

Οι σταγόνες από το γάλα της Ήρας που έπεσαν στη γη , μεταμορφώθηκαν σε ωραία και μυρωμένα λουλούδια που ονομάστηκαν κρίνοι.

Έτσι λοιπόν πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι δημιουργήθηκε ο Γαλαξίας στον ουρανό και φύτρωσαν οι κρίνοι στη γη. Ο κρίνος έγινε το αγαπημένο λουλούδι της Ήρας και μ΄αυτό στόλιζαν τα αγάλματα και τους ναούς της . 

Πηγή:Οι μύθοι των λουλουδιών-εκδόσεις Στρατίκη