27 Φεβρουαρίου 2014

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

 





















Υλικά που χρειαστήκαμε:
  • χαρτόνι κανσόν σε διάφορα χρώματα
  • χαρτόνι οντουλέ κόκκινο για τη μύτη και σε διάφορα χρώματα για τα φιογκάκια
  • μαύρο μαρκαδόρο
  • ματάκια
  • σπάγκο
Σχεδιάσαμε και κόψαμε με τη βοήθεια του πατρόν, το χαρταετό , τη μύτη και τα φιογκάκια.
Τα κολλήσαμε και σχεδιάσαμε το στόμα του. Κολλήσαμε τα ματάκια και ενώσαμε με συραπτικό τα φιογκάκια στο κομμάτι σπάγκου.Τέλος, κολλήσαμε την ουρά στον υπόλοιπο χαρταετό και...έτοιμος! 




Την ιδέα την πήραμε απόεδώ

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ-ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

25 Φεβρουαρίου 2014

ΜΑΣΚΑ ΤΙΓΡΗΣ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΕ ΠΑΤΡΟΝ




Υλικά που χρειαστήκαμε:
  • χαρτόνι σχήμα τίγρης
  • μαύρο κανσόν
  • χόρτο
  • μαύρο μαρκαδόρο
Κόψαμε σύμφωνα με το πατρόν το εξωτερικό της μάσκας, τα αυτιά και τη μύτη και τα κολλήσαμε. Δεξιά και αριστερά από τη μύτη κάναμε δύο τρυπούλες και περάσαμε το χόρτο. Η μάσκα μας είναι έτοιμη.

Τα τιγράκια μου!

 

Πηγή: Μάσκες και καπέλα-εκδόσεις Κεντικελένη

ΜΑΣΚΑ ΖΕΒΡΑ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΕ ΠΑΤΡΟΝ



Υλικά που χρειαστήκαμε:

  • χαρτόνι κανσόν σχέδιο ζέβρα
  • μαύρο και ροζ κανσόν
Σχεδιάσαμε σύμφωνα με το πατρόν το σχήμα της μάσκας και τα επιμέρους κομμάτια, κόψαμε το εσωτερικό των ματιών, κολλήσαμε τα κομμάτια και η μάσκα μας είναι έτοιμη!

Οι τσαχπίνες μου! 



 Πηγή:Περιοδικό ¨Παράθυρο στην εκπαίδευση " τεύχος 79

19 Φεβρουαρίου 2014

ΕΥΚΟΛΟΣ ΓΛΥΚΟΥΛΗΣ ΚΛΟΟΥΝ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

Η πρώτη μας κατασκευή για φέτος είναι ένας πολύχρωμος κλόουν.



Υλικά που χρειαστήκαμε:
  • χαρτόνια σε διάφορα χρώματα
  • διορθωτικό στιλό
  • πομ πομ (εναλλακτικά για τη μύτη )
  • μαύρο μαρκαδόρο
  • διορθωτικό στιλό
  • κόλλα
Πρώτα σχεδιάσαμε ένα κύκλο με τη βοήθεια ενός μικρού πιάτου. Έπειτα, σύμφωνα με το πατρόν σχεδιάσαμε και κόψαμε τα επιμέρους κομμάτια και τα κολλήσαμε στον κύκλο-πρόσωπο. Με το μαύρο μαρκαδόρο βάψαμε τα ματάκια και με διορθωτικό στιλό κάναμε τις λευκές πινελιές στο φιόγκο, στο καπέλο και στα μάτια.



Το πατρόν το βρήκαμε εδώ

13 Φεβρουαρίου 2014

Η ΜΙΜΟΖΑ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ

Μέσα σε ένα μεγάλο πύργο, που βρισκόταν βαθιά μέσα στο δάσος, κατοικούσαν κάποιες κακές,άσχημες και γριές μάγισσες. Αυτές δεν αγαπούσαν καθόλου τους ανθρώπους και δεν
είχαν κάνει ποτέ μια καλή πράξη.Όμως, μαζί με αυτές τις κακές μάγισσες έμενε και μια μικρή κοπέλα που την έλεγαν Μιμόζα.Ήταν όμορφη, με πλούσια χρυσαφένια μαλλιά. Η Μιμόζα, διέφερε από τις άλλες μάγισσες και στην εξωτερική εμφάνιση αλλά και στην ψυχή. Αγαπούσε πολύ τους ανθρώπους και η καρδιά της ήταν γεμάτη καλοσύνη.Γι΄αυτό το λόγο οι υπόλοιπες μάγισσες δεν την άφηναν να βγει από τον πύργο και δεν της είχαν μάθει τα μυστικά μαγικά τους κόλπα. Η Μιμόζα όλο τις παρακαλούσε να την αφήσουν να
βγει από τον πύργο αλλά αυτές ήταν ανένδοτες.Της έλεγαν ότι δεν τους αρέσει που είναι καλή και αγαπά τους ανθρώπους και έτσι την κρατούσαν κλεισμένη μέσα στον πύργο.Η Μιμόζα δεν το έβαζε κάτω και κάθε μέρα τις παρακαλούσε να την αφήσουν να βγει και να της μάθουν να κάνει μάγια ώσπου η βασίλισσα μάγισσα βαρέθηκε να την ακούει και της είπε:
-Εντάξει , θα σε αφήσω να βγεις αλλά με έναν όρο. Για να κάνεις κάποιο καλό στους ανθρώπους θα πρέπει να θυσιάσεις κάτι από το σώμα σου.
Η Μιμόζα που ήθελε πάρα πολύ την ελευθερία της δέχτηκε τον όρο .Τότε η βασίλισσα πήρε ένα μαγικό ραβδί, την άγγιξε στο κεφάλι και την έκανε μάγισσα.Της θύμισε τον όρο και την άφησε να βγει από τον πύργο. Η Μιμόζα, τρισευτυχισμένη, βγήκε αμέσως από τον πύργο. Ήταν Φεβρουάριος και το κρύο ήταν τσουχτερό. Αμέσως, η μικρή και καλή μάγισσα σκέφηκε τους ανθρώπους. Πόσο θα ήθελε να κάνει κάτι καλό γι αυτούς, κατι να τους προσφέρει. Αλλά τι; Για να μπορέσει να τους προσφέρει κάτι θα έπρεπε να θυσιάσει κάτι από το σώμα της. Να κόψει κάποιο κομμάτι της.Τι όμως; Το πόδι;Το χέρι; Ήταν αδύνατο! Μετάνιωσε που είχε συμφωνήσει τόσο βιαστικά με τη βασίλισσα και τον όρο της. Όμως...της ήρθε μια ιδέα!!!! Έτρεξε γρήγορα στον πύργο χωρίς να την καταλάβουν οι άλλες μάγισσες και πήρε ένα μαχαίρι. Άνοιγε ένα λάκκο στο χώμα, έκοψε τα μακριά χρυσαφένια μαλλιά της , τα έριξε στο λάκκο και τα σκέπασε με το χώμα. Αμέσως, ευχήθηκε να φυτρώσει ένα δέντρο που τα
λουλούδια του να έχουν το χρώμα των μαλλιών της. Ένα δέντρο που να ανθίζει το χειμώνα για να ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων! Η ευχή της μικρής Μιμόζας έγινε αμέσως πραγματικότητα! Την επόμενη κιόλας μέρα φύτρωσε ένα δέντρο που ήταν καταστόλιστο από κίτρινα τσαμπιά λουλουδιών. Ένα δέντρο που οι άνθρωποι του έδωσαν το όνομα της μικρής και καλής μάγισσας.
Πηγή:Οι μύθοι των λουλουδιών-Στρατίκη

11 Φεβρουαρίου 2014

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ

Σήμερα, ασχοληθήκαμε με τα τοπικά επιρρήματα. Αφού τα γνωρίσαμε και κάναμε σχετικές εργασίες, παίξαμε το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού για να τα κατανοήσουμε ακόμη καλύτερα.
Ο κρυμμένος θησαυρός, λοιπόν , ήταν...καραμελίτσες.Τις είχα κρύψει σε διάφορα σημεία μέσα στην τάξη, είχα φτιάξει και χαρτάκια με οδηγίες (χρησιμοποιώντας τοπικά επιρρήματα) και τα έβαλα σ΄ένα καλαθάκι. Τα παιδιά, τραβούσαν στην τύχη ένα χαρτάκι, διάβαζαν δυνατά την οδηγία,
ανακάλυπταν και κύκλωναν το τοπικό επίρρημα και στη συνέχεια έτρεχαν να ξετρυπώσουν την καραμελίτσα τους. Το παιχνίδι είχε μεγάλη επιτυχία!Το συστήνουμε ανεπιφύλαχτα!







ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΕΣ

5 Φεβρουαρίου 2014

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ

ΤΟ ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ

Το εντελβάις,που λέγεται και αστέρι των Άλπεων, είναι ένα λουλουδάκι άγνωστο στην Ελλάδα.Το βρίσκει κανείς στις Άλπεις,στις απότομες πλαγιές,ανάμεσα στους βράχους και τα χιόνια.Μοιάζει με ασημένιο αστεράκι, χωρίς καθόλου άρωμα.Στην Ελβετία υπάρχει ένας θρύλος για το εντελβάις, που τον διηγούνται οι κάτοικοι της όμορφς αυτής και σχεδόν πάντα χιονισμένης χώρας της Ευρώπης.
Υπήρχε κάποτε στην πιο ψηλή βουνοκορφή,ανάμεσα στα χιόνια και τα σύννεφα,ένας πύργος όπου έμενε η βασίλισσα του χιονιού.Ήταν πολύ όμορφη,ντυμένη πάντα στα λευκά,με ξανθά μαλλιά,σχεδόν διάφανη.Την υπηρετούσαν μερικά ξωτικά,κάτι πλάσματα σαν νάνοι,αλλά με σκληρή και άπονη καρδιά.Αλλά και η καρδιά της βασίλισσας του χιονιού ήταν σκληρή
και ψυχρή , σαν τον πάγο.
Πολλοί κυνηγοί των Άλπεων είχαν ακούσει για τον πύργο και τη βασίλισσα του χιονιού και είχαν την περιέργεια να τη γνωρίσουν.Μερικοί από αυτούς κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στις απότομες,τις χιονισμένες και επικίνδυνες βουνοκορφές και να φτάσουν κοντά στον πύργο.Μα δεν μπόρεσαν να δουν τη βασίλισσα του χιονιού.Τα ξωτικά τους προλάβαιναν πάντα,ορμούσαν καταπάνω τους και τους γκρέμιζαν χωρίς οίκτο στα βαθιά και παγωμένα βάραθρα.Αλλά και η όμορφη βασίλισσά τους δεν αισθανόταν κανένα οίκτο  γι΄αυτούς τους δυστυχισμένους κυνηγούς.Ποτέ δεν είχε πονέσει η ψυχρή καρδιά της για τη σκληρή μοίρα εκείνων που πέθαιναν για χάρη της.
Κάποτε,ένας νέος,όμορφος και ανδρείος κυνηγός,αποφάσισε να δοκιμάσει κι αυτός την τύχη του.Ν΄ ανεβεί στην πιο ψηλή κορυφή των Άλπεων για να συναντήσει τη βασίλισσα του χιονιού,που έλεγαν πως σαν τη δική της ομορφιά δεν είχε αντικρίσει ποτέ ανθρώπου μάτι σε άλλη γυναίκα.Oι φίλοι του τον συμβούλεψαν να μην πάει υπενθυμίζοντάς του την τύχη των προηγούμενων που προσπάθησαν αλλά ο νεαρός ήταν γεμάτος πείσμα και θάροος και δεν άκουσε τις συμβουλές.
Έτσι,ξεκίνησε ένα πρωί και άρχισε να σκαρφαλώνει με υπομονή στις απότομες πλαγιές.Και να που, αρκετές ώρες αργότερα και αποκαμωμένος από την κούραση,κατάφερε να φτάσει κοντά στην πιο ψηλή κορυφή.Και τότε,αντίκρισαν τα μάτια του έναν κάτασπρο λαμπρό πύργο!Επιτέλους τον είχε βρει!Εκείνη τη στιγμή άνοιξε μια πόρτα του πύργου και βγήκε μια πεντάμορφη γυναίκα.Ήταν τόσο όμορφη που του έκοψε την ανάσα...Ήταν η βασίλισσα του χιονιού!
Δεν άργησε να πάρει κι εκείνη είδηση τον κυνηγό και προχώρησε με λίγο δισταγμό προς το μέρος του.Ύστερα σταμάτησε λίγα μέτρα μακριά του και τον κοίταζε με περιέργεια και ενδιαφέρον.Ο
νεαρός κυνηγός όταν συνήλθε κάπως από την ταραχή,τη συγκίνηση και το θαυμασμό του,αποφάσισε να προχωρήσει μερικά βήματα ακόμα και να της μιλήσει,αλλά δεν πρόλαβε ο δυστυχισμένος.Τα καταραμένα τα ξωτικά τον πήραν είδηση,όρμησαν ξαφνικά όλα καταπάνω του με άγριες κραυγές και πριν εκείνος μπορέσει να αμυνθεί,τον έσπρωξαν και τον έριξαν κάτω από το βράχο...
Ο άτυχος νέος χτύπησε άσχημα στο κεφάλι του και ξεψύχσε αμέσως...
 Η βασίλισσα του χιονιού .όταν απομακρύνθηκαν τα ξωτικά, προχώρησε προς το μέρος του νεκρού νέου.Έφτασε κοντά του και στάθηκε να τον κοιτάξει. Για πρώτη φορά η καρδιά της δοκίμαζε τη θλίψη και τον οίκτο.Για πρώτη φορά ο πόνος, αυτό το άγνωστο για κείνη αίσθημα, έλιωσε τον πάγο που είχε σκεπάσει την καρδιά της.Πόσο λυπόταν αυτό το όμορφο παλικάρι που σκοτώθηκε για χάρη της και πόσο μισούσε τα καταραμένα τα ξωτικά!
Από τα μάτια της κύλησαν για πρώτη φορά χοντρά δάκρυα και σκόρπισαν πάνω στα χιόνια και τους βράχους...Αυτά τα δάκρυα έγιναν μικρά λουλουδάκια,σαν αστεράκια,με ασημένια και απαλά σαν βελούδο πέταλα.Είναι τα εντελβάις.
Από τη μέρα εκείνη χάθηκε η βασίλισσα του χιονιού,χάθηκαν και τα ξωτικά κι έγινε άφαντος ο λευκός πύργος τους.Το μόνο που έμεινε είναι ο θρύλος του εντελβάις,του μικρού αυτού λουλουδιού που οι κάτοικοι των Άλπεων δυσκολεύονται πολύ να το βρουν,γιατί λένε πως φέρνει τύχη σε όποιον το κρατάει πάνω του...

Πηγή:Οι μύθοι των λουλουδιών-εκδόσεις Στρατίκη

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ - ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...