27 Οκτωβρίου 2012

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ



ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40:

Μια όμορφη animation ταινία για προβληματισμό και συζήτηση: "Ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι".
                                                           
 Πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία από τη σελίδα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού: κλικ εδώ

 Τα γεγονότα 1940-1944 μέσα από εικόνες:
ΕΠΟΣ 1940-1944
 Τέλος ένα όμορφο τραγούδι από τη μελωδική φωνή της Μαρινέλλας: "ο έφεδρος ανθυπολοχαγός":

26 Οκτωβρίου 2012

ΜΥΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Γιατί κάποια παιδιά είναι τόσο χαρούμενα, και αλλά δεν είναι παρόλο που τα έχουν όλα ;
Αν και όλα τα παιδιά έχουν τα πάνω και τα κάτω τους στην ζωή, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα τα βοηθήσουν να έχουν πιο πολλές καλές στιγμές παρά κακές!! 

Δείτε tips για πιο ευτυχισμένα παιδιά!!




Αγάπη χωρίς όρια και όρους

Τα παιδιά χρειάζονται να ξέρουν ότι τα αγαπάμε ότι και να γίνει. Πρέπει να το γνωρίζουν κάθε φόρα που είμαστε νευριασμένοι μαζί τους ή τα μαλώνουμε.

Γέλια και χαρές

Προσπαθήστε να έχετε μέσα στην ημέρα σας πιο πολλές στιγμές με γέλια και χάρες. Βοηθάει το παιδί να βλέπει πιο χαρούμενα τα πράγματα και να μην δίνει τόση σημασία στα αρνητικά της ημέρας.
Δουλειά που δίνει νόημα
Ακόμα και στα παιδιά αρέσει η δουλειά, γιατί τα κάνει να νιώθουν χρήσιμα , ότι προσφέρουν βοήθεια σε άλλους. Τους δίνει την ικανοποιήση ότι κατάφεραν κάτι σημαντικό. Μπορείτε να το αφήσετε να κάνει δουλείες μέσα στο σπίτι, να φτιάξει κάτι που χάλασε. Βοηθήστε τα να βελτιώσουν τις ικανότητες τους, θα τους δώσει αυτοπεποίθηση και την ικανοποίηση ότι μπορούν να στηριχτούν στον εαυτό του
 Χρόνος για δύο
Τίποτα δεν συγκρίνεται με τον χρόνο που αφιερώνεται για να περάσετε μαζί με το παιδί σας. Κάντε διάφορες δραστηριότητες μαζί και δείχτε του ότι είστε εκεί για να περάσετε μαζί του ευχάριστα.
 Ασφάλεια
Μερικές φορές παίρνουμε την ασφάλεια του παιδιού μας δεδομένη. Αλλά πολλοί γονείς δεν προετοιμάζουν τα παιδιά τους για τα προβλήματα που μπορεί να βρουν βγαίνοντας από το σπίτι. Μιλήστε τους γι' αυτά τα θέματα και ιδιαίτερα για τα παιδάκια που έχουν την τάση να πειράζουν τα υπόλοιπα παιδιά και να ενοχλούν. Η παρενόχληση αυτή μπορεί να έχει επιπτώσεις καταστροφικές για την ψυχολογία του παιδιού σας. Κάντε ότι πιστεύετε ότι είναι απαραίτητο για να νιώθει το παιδί σας ελεύθερο και δυνατό από τέτοιες καταστάσεις.
 Βιβλία 
Διαβάζοντας βιβλία με τα παιδιά σας είναι ένας υπέροχος τρόπος να περνάτε χρόνο μαζί με το παιδί σας και τα πλεονεκτήματα δεν σταματάνε εκεί. Τα βιβλία βοηθάνε τα παιδιά να αναπτυχθούν ακαδημαϊκά, συναισθηματικά, αρτιστικά. Μην περιορίζεστε μόνο στα παραμύθια ή τα μυθιστορήματα. Βιβλία με την φύση, την ιστορία, γενικά βιβλία που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα είναι πιο συναρπαστικά για τα παιδιά.
Υγιεινή διατροφή, ύπνος και γυμναστική
Η ανάγκη τους για δραστηριότητες εκτός σπιτιού είναι αδιαμφισβήτητη. Το fast food και τα γλυκά προκαλούν υπερκινητικότητα στα παιδιά, κακή διάθεση και επιθετικότητα. Η έλλειψη ύπνου δημιουργεί προβλήματα μάθησης, κατάθλιψη και φυσικά αύξηση βάρους. 

Παιχνίδι
Το παιχνίδι συνδυάζει μαγικά πολλά πλεονεκτήματα για το παιδί. Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν, χαλαρώνουν, ευχαριστιούνται και θεραπεύονται συναισθηματικά.


Μίμηση 

Τα περισσότερα παιδιά μιμούνται την διάθεση και της πραξεις των γονιών τους. Νιώστε, συμπεριφερθήτε όπως θα θέλατε το παιδί σας να νιώθεί και να συμπεριφέρεται. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να το επιρεάσεται.

25 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

ΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ!

Κάθε χρόνο στην τάξη μας αναρτούμε τους κανόνες συμπεριφοράς- τις συμφωνίες που έχουμε κάνει με τους μαθητές μας- προκειμένου να περνάμε καλύτερα στην τάξη, χωρίς φωνές και προβλήματα. Καλό θα ήταν οι μαθητές να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία "θέσπισης" των κανόνων. Οι κανόνες που συμφωνήσαμε εμείς φέτος είναι οι παρακάτω. Τους φωτοτυπήσαμε και τους κρεμάσαμε σε ένα σημείο στην τάξη μας όπου μπορούν να τους δουν όλοι. Προσπαθούμε να τους τηρήσουμε, αν και θέλουμε ακόμα δουλειά :)


 
κανόνες τάξης

20 Οκτωβρίου 2012

ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ-ΑΝΕΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΨΗΛΑ!!!

Μπορεί μέχρι τώρα, στο ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού, το αστέρι σας να σας είχε καταπλήξει με την εξυπνάδα, τα ταλέντα και τον πληθωρικό του χαρακτήρα, ξεκινώντας όμως το σχολείο φαίνεται περισσότερο φοβισμένο ή συνεσταλμένο απ’ όσο θα έπρεπε… Αναρωτιέστε τι συμβαίνει; Το μυστικό μπορεί να κρύβεται στη (σχολική) αυτοεκτίμησή του η οποία επηρεάζει:
  • τον τρόπο που βλέπει και αξιολογεί το παιδί τον εαυτό του μέσα στο σχολείο
  • το πώς αισθάνεται για τις ικανότητές του στην τάξη
  • τις επιδόσεις του στα μαθήματα
  • τη σχέση του με τους συμμαθητές του
  • ακόμα και την εμφάνισή του.
Η σχολική αυτοεκτίμηση, διαμορφώνεται από τα πρώτα κιόλας σχολικά χρόνια όταν το παιδί είναι στο δημοτικό σχολείο. Και είναι εξαιρετικά σημαντική για την ανάπτυξή του, αφού έχει αποδειχτεί πώς όταν η αυτοεκτίμηση είναι χαμηλή, τα αρνητικά έχουν μεγαλύτερη δύναμη πάνω στο παιδί σε σχέση με τα θετικά-πράγμα που σημαίνει ότι με την παραμικρή αποτυχία απογοητεύεται, πτοείται και τα παρατάει.
Σημάδια του προβλήματος
Ένα παιδί που είναι πολύ ντροπαλό ή δειλό μέσα στην τάξη ή στο προαύλιο, μπορεί να έχει χαμηλή σχολική αυτοεκτίμηση. Το ίδιο ισχύει και για έναν μαθητή που δεν προσέχει στο μάθημα, δεν μιλά εύκολα, δείχνει κουρασμένος, έχει μελαγχολική έκφραση και κλείνεται στον εαυτό του. Αυτά είναι σημάδια που θα εντοπίσει ο εκπαιδευτικός στο σχολείο και πιθανόν να σας ενημερώσει.
Στο σπίτι, όμως, πώς μπορείτε να καταλάβετε ότι το παιδί σας έχει χαμηλή σχολική αυτοεκτίμηση; Γενικά, ένα παιδί  που έχει αρνητική σχέση με το σχολείο και δεν αντιμετωπίζει απλά και μόνο πρόβλημα την περίοδο προσαρμογής, πιθανόν να έχει χαμηλή σχολική αυτοεκτίμηση. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να συζητήσετε με τον εκπαιδευτικό, ώστε να διαπιστώσετε αν οι υποψίες σας επιβεβαιώνονται από τη δική του εκτίμηση. Οι  παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά τη σχολική αυτοεκτίμηση είναι οι παρακάτω:
  • Προβλήματα στην οικογένεια
  • Η διαφορετικότητα
  • Η υπερπροστασία από τους γονείς  μπορεί να έχει σαν συνέπεια το παιδί ν’ αποφεύγει να αναλαμβάνει ευθύνες.
  • Οι μαθησιακές δυσκολίες  οδηγούν αρκετές φορές σε χαμηλή σχολική επίδοση, αφού το παιδί  δεν μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό μάθησης της υπόλοιπης τάξης. 
  • Γονείς που έχουν μανία με το άριστα μπορεί να σαμποτάρουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους. 
ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Ο εκπαιδευτικός με τη στάση του και το σωστό χειρισμό μπορεί να βοηθήσει έναν μαθητή με χαμηλή σχολική αυτοεκτίμηση να ξεπεράσει το πρόβλημα. Μπορεί να κινητοποιήσει το μαθητή με την ανάθεση πρωτοβουλιών, τονίζοντας τα θετικά στοιχεία της συμπεριφοράς του και επαινώντας κάθε προσπάθεια ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Είναι επίσης σημαντικό  να βοηθήσει το παιδί να ανακαλύψει τις ικανότητες του  ακόμα και κάποια κρυφά ταλέντα.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ
Ο τρόπος που γίνεται η μελέτη στο σπίτι μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το παιδί,  ενθαρρύνοντάς το ή αποθαρρύνοντάς το να πιστέψει στον εαυτό του. Το πρώτο και το σημαντικότερο είναι να μην έχετε άγχος γιατί έτσι κλονίζετε την εμπιστοσύνη του παιδιού σας στον εαυτό του και στις δυνατότητές του. Είναι σημαντικό να το καθοδηγείτε κι όχι να του δίνετε οδηγίες που θα μπορούσε μόνο του να αντιληφθεί.
10 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΤΕ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ
Τα παιδιά εκείνα τα οποία μεγαλώνουν μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον το οποίο τα στηρίζει, έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση σε όλους τους τομείς και συνεπώς και στο σχολείο. Γι’ αυτό:
  1. Προσέξτε τι λέτε στο παιδί σας. Προτού το χαρακτηρίσετε αρνητικά, αναλογιστείτε: «Έτσι θέλω να βιώσει το παιδί μου τον εαυτό του;» Να θυμάστε ότι τα παιδιά βλέπουν τον εαυτό του όπως νομίζουν ότι τα βλέπουν οι γονείς τους. 
  2. Ο θετικός λόγος και η αίσθηση της ασφάλειας είναι δύο από τους βασικότερους παράγοντες που βοηθούν στην καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης. Ο έπαινος χρειάζεται όχι μόνο στις επιτυχίες αλλά και ως επιβράβευση της προσπάθειας.  Θα πρέπει όμως να είναι συγκεκριμένος και ανάλογος προς το αντικείμενο. Γενικός και αφηρημένος έπαινος αφήνει το παιδί να αναρωτιέται για ποιο πράγμα επαινέθηκε.
  3. Εντοπίστε και αλλάξτε τις λανθασμένες αντιλήψεις που έχει το παιδί για τον εαυτό του. Πρέπει να το βοηθήσετε να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό να μην είμαστε παντού και σε όλα καλοί.
  4. Επιτρέψτε του να εκφράζει ελεύθερα τους προβληματισμούς του για το σχολείο, δείχνοντας κατανόηση στις ανησυχίες του.
  5.  Είναι σημαντικό ν’ αποδεχτείτε το χρόνο και τον τρόπο του παιδιού κατά τη μελέτη. Να δεχτείτε δηλαδή ότι μπορεί να αργεί να διαβάσει ή ότι χρειάζεται να του εξηγήσετε κάτι πολλές φορές μέχρι να το καταλάβει.
  6. Ενθαρρύνετε το παιδί να αναλάβει περισσότερες ευθύνες μέσα στο σπίτι και να κάνει πράγματα μόνο του, π.χ. στρώσιμο τραπεζιού την ώρα του φαγητού.
  7. Δώστε το σωστό παράδειγμα. Αν το παιδί δει ότι όλοι, ακόμα κι οι γονείς του, μπορεί να κάνουν λάθη, δε θα φοβάται τόσο πολύ για τα δικά του.
  8. Αποφύγετε τις συγκρίσεις με άλλα αδέρφια ή με άλλους μαθητές, λαμβάνοντας υπόψη ότι το παιδί σας είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
  9. Φροντίστε οι προσδοκίες σας σχετικά με τις επιδόσεις του να είναι ρεαλιστικές δηλαδή ν’ ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του παιδιού χωρίς να το αγχώνετε με τις επιδόσεις.
  10. Διαχωρίστε το ρόλο του παιδιού από το ρόλο του μαθητή. Το παιδί σας πρέπει να νιώθει ότι το αγαπάτε και το θαυμάζετε, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του από το σχολείο.
ΤΑ ΛΑΘΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Πολλές φορές με τον τρόπο που μιλάμε το παιδί παίρνει λάθος μηνύματα. Όταν οι γονείς εκδηλώνουν την απογοήτευσή τους, την αποδοκιμασία τους ή ακόμα και το θυμό τους για τις κακές σχολικές επιδόσεις του παιδιού, τότε αυτό μπορεί να  νομίζει ότι δεν αξίζει ή ότι οι γονείς του δεν το αγαπούν.
Τι λέει η μαμά ή ο μπαμπάς:
«Αν δεν τελειώσεις τα μαθήματα, δεν έχει τηλεόραση, γλυκό, παιχνίδι, βόλτα»
Τι νομίζει το παιδί:
Δεν είσαι καλό παιδί, αφού δε διαβάζεις.
Πες το σωστά:  «Έλα να τελειώσουμε τα μαθήματα για να πάμε μετά βόλτα».
Τι λέει η ειδικός: Η χρήση τιμωρίας αντί της επιβράβευσης της θετικής συμπεριφοράς του παιδιού διαστρεβλώνουν την αυτό-εικόνα του.
Τι λέει η μαμά ή ο μπαμπάς:
 «Πόσες φορές πρέπει να το πούμε, για να το καταλάβεις;»
Τι νομίζει το παιδί:
Αν δεν καταλαβαίνεις το μάθημα, τότε δεν είσαι έξυπνος/η.
Πες το σωστά: «Θα στο πω με διαφορετικό τρόπο, για να το καταλάβεις».
Τι λέει η ειδικός: Εκφράστε την απογοήτευσή σας χωρίς να αποσύρετε την αγάπη σας. Μπορεί να διδάξετε, χωρίς να καταφεύγετε στην απόρριψη.
Τι λέει η μαμά ή ο μπαμπάς:
«Πάλι το ίδιο λάθος έκανες; Είσαι απρόσεχτος;»
Τι νομίζει το παιδί:
Αν συνέχεια κάνεις τα ίδια λάθη και δεν διορθώνεσαι, τότε σημαίνει πως είσαι όπως δεν θα έπρεπε να είσαι.
Πες το σωστά: «Βλέπω ότι έγραψες σωστά τη λέξη ‘κοιμάμαι’! Έκανες λάθος όμως το ‘πηγαίνω’…»
Τι λέει η ειδικός: Η κριτική, πρέπει πάντα να κατευθύνεται μόνο στη συμπεριφορά του παιδιού, ποτέ στο ίδιο το παιδί. Το να κάνω λάθη εξάλλου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας της μάθησης.
Τι λέει η μαμά ή ο μπαμπάς:
«Πόσο σ’ αγαπώ που μου φέρνεις τόσα άριστα!»
Τι νομίζει το παιδί:
Αν δεν είσαι καλός μαθητής, τότε η μαμά δε θα σ’ αγαπά τόσο πολύ.
Πες το σωστά: «Μπράβο! Σου αξίζουν συγχαρητήρια!»
Τι λέει η ειδικός: Δείξτε αγάπη συχνά στο παιδί σας όχι μόνο με λόγια αλλά και αγγίζοντάς το.  Όχι μόνο όταν σας φέρνει άριστα αλλά κι όταν έχει αποτύχει στο τεστ. Τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πολλά αγγίγματα κουβαλούν μέσα τους έναν βαθύ πόνο. 

Της Φλώρας Κασσαβέτη
Mε τη συνεργασία της Δρ. Β. Σίμου, Οικογενειακή Θεραπεύτρια, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής, Αυτοεκτίμησης και Συμβουλευτικής ΣΨΣ Πανεπιστημίου Αιγαίου.

19 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΚΗ ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ

ΣΠΙΤΙΚΗ ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ
Φτιάξτε την δική σας πλαστελίνη

Συνταγή 1: Απλών υλικών (Μη φαγώσιμη, αλλά η δοκιμή δεν θα βλάψει το παιδί)
Υλικά
1 κούπα αλάτι
1 κούπα νερό
½ κούπα αλεύρι
Λίγο ακόμα αλεύρι κατά την ολοκλήρωση της συνταγής
Εκτέλεση
Σε ένα κατσαρόλι βάλτε το νερό, το αλάτι και το αλεύρι και μαγειρέψτε μέχρι να έχετε ένα παχύ, λαστιχωτό μείγμα. Τραβήξτε το από την φωτιά και, καθώς κρυώνει, ρίξτε επιπλέον αλεύρι για να δώσετε μία υφή που μπορεί να δουλευτεί.

Συνταγή 2: Ζωηρών χρωμάτων (Μη φαγώσιμη)
Υλικά
1 κούπα κρύο νερό
1 κούπα αλάτι
2 κουταλάκια του γλυκού λάδι
Τέμπερα ή μπογιά τροφίμων
3 κούπες αλεύρι
2 κουταλιές της σούπας καλαμποκάλευρο
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ αναμείξτε νερό, αλάτι, λάδι και αρκετή ποσότητα τέμπερας (ή μπογιάς) σε ζωηρό φωτεινό χρώμα. Σταδιακά προσθέστε το αλεύρι και το καλαμποκάλευρο μέχρι να αποκτήσει την υφή που έχει το ζυμάρι του ψωμιου.

Συνταγή 3: Μακράς διάρκειας (Μη φαγώσιμο)

 Υλικά
 1 κούπα νερό
1 κουταλιά της σούπας λάδι
½ κούπα αλάτι
1 κουταλιά της σούπας μαγιονέζα
Τέμπερα ή μπογιά τροφίμων
1 κούπα αλεύρι

Εκτέλεση
Σε ένα κατσαρόλι ζεστάνετε το νερό, το λάδι, το αλάτι, την μαγιονέζα και την τέμπερα. Τραβήξτε το από την φωτιά και προσθέστε αλεύρι. Ανακατέψτε και στην συνέχεια ζυμώστε. Φυλάξτε την πλαστελίνη σε αεροστεγή συσκευασία ή στα σακουλάκια κατάψυξης που κλείνουν με φερμουάρ. Θυμηθείτε πως αυτό που κάνει την συγκεκριμένη πλαστελίνη να διαρκεί 6 και πλέον μήνες είναι η μαγιονέζα, οπότε μην αντικαταστήσετε το συγκεκριμένο υλικό με οτιδήποτε άλλο.

Συνταγή 4: Απολαυστική (Φαγώσιμη)               
Υλικά
260g φυστικοβούτυρο
3 κουταλιές της σούπας μέλι
Γάλα σε σκόνη ή κανονικό γάλα μαζί με αλεύρι
Κακάο
Φαγώσιμα διακοσμητικά
Εκτέλεση
shutterstock 79744408Σε ένα μπολ αναμείξτε το φυστικοβούτυρο και το μέλι και προσθέστε σταδιακά το γάλα σε σκόνη (ή γάλα μαζί με αλεύρι) μέχρι να αποκτήσει την υφή της ζύμης του ψωμιού. Προσθέστε κακάο για χρώμα και σοκολατένια γεύση. Τέλος, αφήστε το παιδί να της δώσει σχήμα και να τη διακοσμήσει (με καραμελάκια, σταγόνες σοκολάτας, μπισκοτάκια, marshmallow κτλ.) και καλή σας όρεξη!

Extra tip: Για μεγαλύτερη αισθητηριακή απόλαυση προσφέρατε τις παραπάνω πλαστελίνες σε διαφορετική θερμοκρασία: κρύες, ζεστές και σε θερμοκρασία δωματίου!
Συνταγή 5:
Υλικά
2 φλιτζάνια αλεύρι (για όλες τις χρήσεις)
2 κούπες νερό
1 φλιτζάνι αλάτι (σας φαίνεται πολύ αλλά είναι αναγκαίο)
2 κουταλιές της σούπας λάδι
1 κουταλιά της σούπας ξινό (ή αλλιώς ονομαζόμενο ταρταρικό οξύ ή cream tartar) – είναι προαιρετικό αλλά βοηθά στο να το κάνει πιο ελαστικό.
Χρώματα ζαχαροπλαστικής επιλογής σας.
Ξύλινη κουτάλα
 Εκτέλεση
Σε μια βαριά κατσαρόλα ανακατέψτε το αλεύρι, νερό, αλάτι, λάδι και το ξινό.
Βάλτε την κατσαρόλα σε χαμηλή έως μέτρια φωτιά. Ανακατεύετε συνεχώς με μία ξύλινη κουτάλα. Θα αρχίσει να σχηματίζει ένα ζυμάρι. Δεν πρέπει να σταματήσετε το ανακάτεμα ούτε λεπτό.
Σε μια κατσαρόλα με βαθύ πυθμένα, ανακατεύετε το αλεύρι, το λάδι το αλάτι και το νερό. Ρίχνετε σταδιακά το νερό. Χρησιμοποιήστε μια ξύλινη κουτάλα για το ανακάτεμα. Ανακατεύετε μέχρι η ζύμη σας να γίνει πολύ σκληρή. Γυρίστε το υλικό σας σε ένα πιάτο, αφήστε το να κρυώσει και στη συνέχεια ζυμώστε καλά. Τοποθετείτε σε μία ξύλινη επιφάνεια και ενώ δεν έχει ακόμα κρυώσει, το ζυμώνετε λίγο για να στρώσει ομοιόμορφα. Το χωρίζετε μετά σε 4 τεμάχια και τα βάζετε πάνω σε λαδόκολλα για να μη λερώσετε την ξύλινη επιφάνεια και το χώρο σας. Σε κάθε ένα από τα 4 τεμάχια ζυμαριού πατάτε με τον αντίχειρά σας το πάνω μέρος για να κάνετε ένα βαθούλωμα. Σε κάθε βαθούλωμα ρίχνετε λίγες σταγόνες χρώματος και το ξαναζυμώνετε λίγο ώστε να απλωθεί. Την ένταση του χρώματος τη ρυθμίζετε εσείς.
Tips:
• Φροντίστε να φοράτε γάντια όταν χειρίζεστε τα χρώματα ζαχαροπλαστικής.
• Αν λερωθούν χρησιμοποιήστε οδοντόκρεμα για να τα καθαρίσετε.
• Όταν τα παιδιά τελειώνουν το παιχνίδι τους διατηρήστε τα ζυμαράκια κλεισμένα καλά σε ταπεράκι, βαζάκια, σακουλίτσες, αλλιώς θα ξεραθούν.
• Πολλοί τα φυλάσσουν στο ψυγείο.
• Με σωστή φροντίδα μπορούν να διατηρηθούν μέχρι και 1 ολόκληρο μήνα.

Πηγή: Happyparenting.gr

15 Οκτωβρίου 2012

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ-ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΤΑΞΗΣ

         ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ!!!! 

Ο ρυθμός του τραγουδιού "Ο πιο καλός ο μαθητής " του Γιώργου Ζαμπέτα ταιριάζει τέλεια στο τραγουδάκι της διατροφής!



               Τα τρόφιμα έχουν πολλά να μας πουν...


 Κάνε κλικ εδώ!Τα τρόφιμα θα σου διηγηθούν την ιστορία τους και θα σε βοηθήσουν στις επιλογές σου!

                            Καρτέλες για την τάξη:








Παιχνίδι για τα υγιεινά και μη φαγητά:

Κόψτε τα καρτελάκια και κολλήστε τα στους αντίστοιχους πίνακες, φτιάχνοντας και εσείς τις σωστές και μη διατροφικές συνήθειες:





Και ένα διδακτικό τραγουδάκι:


14 Οκτωβρίου 2012

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

 ΔΕΠΥ 2
Tης Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία του Δημήτρη Πομόνη, κλινικού λογοθεραπευτή-λογοπαθολόγου, επιστημονικού συνεργάτη Παιδοψυχιατρικού Τμήματος Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία».
 
 Είναι αφηρημένο, δεν προσέχει, νομίζετε ότι κάποιες φορές δεν σας ακούει καθόλου... Αναρωτιέστε αν όλα αυτά είναι φυσιολογικά για ένα μικρό παιδί ή θα πρέπει ν’ ανησυχείτε;

Παιδιά! Πετάει το μυαλό τους και ποιος το συμμαζεύει; Όμως, ποιος δε θεωρεί φυσιολογικό ένα παιδί που ονειροπολεί, πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο, βαριέται γρήγορα ή δείχνει αδιαφορία για υποχρεώσεις ή αγγαρείες όπως τα μαθήματα; Το δικαίωμα διαφυγής σε κόσμους φανταστικούς είναι όχι μόνο αναμφισβήτητο αλλά και έμφυτη ανάγκη του κάθε παιδιού. Μερικές φορές, όμως, η δυσκολία συγκέντρωσης όχι μόνο στα μαθήματα αλλά και σε άλλες δραστηριότητες μπορεί να μην είναι θέμα της ονειροπόλας φύσης του παιδιού αλλά να συνδέεται με συγκεκριμένη μαθησιακή δυσκολία.
Η διάσπαση προσοχής θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον σοβαρές και συχνές διαταραχές σε παγκόσμια κλίμακα. Η συχνότητα εκδήλωσης ποικίλλει από πολιτισμικό σε πολιτισμικό περιβάλλον. Σε κάποιες χώρες το ποσοστό είναι υψηλό, όπως στις ΗΠΑ και σε άλλες πολύ χαμηλό, όπως στη Μ. Βρετανία. Αυτό όμως μπορεί να σχετίζεται με το γεγονός ότι στις ΗΠΑ υπάρχει καλύτερη ενημέρωση των γονέων. Η διάσπαση προσοχής, όπως, και οι υπόλοιπες μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν «ταμπού» στην Ελλάδα. Πολλές μητέρες θεωρούν ότι πρόκειται για σοβαρό πρόβλημα, ενώ άλλες δυσκολεύονται να παραδεχτούν ή να συνεργαστούν για το καλό του παιδιού. Κι όμως, πέρα από το αν το πρόβλημα είναι σοβαρό ή όχι, αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζετε είναι ότι η διάγνωση είναι καλό να γίνεται πριν την ηλικία των 7 ετών. Συνήθως οι γονείς είναι αυτοί που υποψιάζονται ή συνειδητοποιούν το πρόβλημα πριν τους το πει ο δάσκαλος. Καλό είναι, λοιπόν, κάθε γονιός να έχει υπόψη του τις ενδείξεις που μπορεί να αποτελούν συμπτώματα ενός συγκεκριμένου προβλήματος.
Υποψίες ή συμπτώματα;
Η διάσπαση προσοχής παρουσιάζει δύο επίπεδα συμπτωματολογίας. Τα πρωτογενή και τα δευτερογενή. Στα δευτερογενή επίπεδα συμπτωματολογίας ανήκουν οι ψυχολογικές καταστάσεις και η αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Παρά τη διαφοροποίηση που παρουσιάζει το φαινόμενο, οι επιστήμονες συμφωνούν ότι στα πρωτογενή επίπεδα συμπτωματολογίας ανήκουν 3 συγκεκριμένα και βασικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης διαταραχής. Τα 3 αυτά βασικά χαρακτηριστικά είναι τα εξής:
1. Απροσεξία
2. Παρορμητικότητα
3. Υπερκινητικότητα
Ας δούμε, ένα προς ένα, τα χαρακτηριστικά τους.
Τι χαρακτηρίζει την απροσεξία:
  • Η εύκολη διάσπαση της προσοχής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να μην ολοκληρώνει πράγματα που ήδη γνωρίζει.
  • Η επίμονη ενασχόληση του παιδιού με την ύπαρξη εξωτερικών ή εσωτερικών ερεθισμάτων. Αυτό το κάνει να εγκαταλείπει γρήγορα την εργασία με την οποία έχει ήδη καταπιαστεί.
  • Η αδυναμία κατάκτησης του μηχανισμού της μάθησης εξαιτίας της έλλειψης συγκέντρωσης. Εξαιτίας αυτού, η ανάγνωση, η γραφή, η ορθογραφία και η αφήγηση βρίσκονται σε πολύ χαμηλό επίπεδο.
  • Η ανωριμότητα των κοινωνικών δεξιοτήτων. Οι κοινωνικές δεξιότητες (αδυναμία διαλόγου, συμμετοχή σε ομαδικά παιχνίδια, επίγνωση των κοινωνικών ορίων, σωστή συμπεριφορά) χαρακτηρίζονται ως ανώριμες.
  • Αδυναμία εκτέλεσης περισσότερων από μία διαδοχικών εντολών.
Τι χαρακτηρίζει την παρορμητικότητα:
  • Η έναρξη μιας απάντησης του παιδιού προτού ολοκληρωθεί η ερώτηση. Επιπλέον, πολλές φορές το παιδί συμμετέχει σε συζητήσεις που δεν το αφορούν, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις στη συμπεριφορά του να θεωρούνται παρορμητικές.
  • Η έλλειψη κατανόησης του πραγματολογικού επιπέδου στο λόγο. Αρκετές φορές το παιδί, λόγω της παρορμητικότητάς του δεν αντιλαμβάνεται την έννοια του υπονοούμενου, με αποτέλεσμα να παρερμηνεύονται προθέσεις των άλλων και έτσι να γίνεται επιθετικό στο σχολείο και στις ομαδικές συναθροίσεις.
  • Η έλλειψη πειθαρχίας. Η διάσπαση προσοχής δημιουργεί πολύ συχνά την εικόνα παιδιών χωρίς πειθαρχία, τα οποία εκδηλώνουν θυμό και άρνηση προς το σχολείο και το ομαδικό παιχνίδι.
Τι χαρακτηρίζει την υπερκινητικότητα:
  • Η αδυναμία του παιδιού να μείνει στο ίδιο μέρος για πολλή ώρα. Η παραμονή στο ίδιο μέρος προκαλεί έντονη ανησυχία, νευρικότητα, ενόχληση προς τους άλλους, επικοινωνία με το διπλανό του ή ακόμα και με τον ίδιο του τον εαυτό.
  • Η δυσκολία της αδρής και / ή λεπτής κινητικότητας. Το παιδί παρουσιάζει μικρή έως και μεγάλη δυσκολία. Οι κινήσεις και το βάδισμα είναι αδέξιες, η λεπτή κινητικότητα χαρακτηρίζεται από νευρικότητα και από αδυναμία στο συντονισμό των κινήσεων για γραφή και για λεπτές κατασκευές.
Το Σύνδρομο Διάσπασης Προσοχής (ADD) όσο και το Υπερκινητικό Σύνδρομο με Διάσπαση Προσοχής (ADHD) είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Δεν αποκλείεται όμως ένα παιδί με έντονη διάσπαση προσοχής να εμφανίζει και άλλου είδους δυσκολίες όπως χαμηλή αυτοπεποίθηση, ανησυχία, ανωριμότητα, προβλήματα κοινωνικοποίησης και δυσκολίες στις διαδικασίες γραφής και ανάγνωσης. Το Υπερκινητικό Σύνδρομο με Διάσπαση Προσοχής, ωστόσο, είναι μια παθολογική κατάσταση με κλινική διάγνωση που έχει να κάνει με αποδιοργανωτικές συμπεριφορές που δυσκολεύουν τη γενικότερη εξέλιξη του παιδιού όχι μόνο στο σχολείο αλλά και μέσα στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή με κύριο συστατικό την μεθυλφενιδάτη. Το φάρμακο, όμως, δεν θεραπεύει τη μαθησιακή δυσκολία. Αυτό που βοηθάει είναι η υποστήριξη του παιδιού απ’ όλα τα μέτωπα.
Μάχη σε όλα τα μέτωπα
Η αντιμετώπιση της διάσπασης προσοχής αποτελεί μία πολύπλευρη διαδικασία στην οποία πρέπει συμβάλει μία ολόκληρη διεπιστημονική ομάδα. Η συμβολή του παιδοψυχιάτρου, του λογοθεραπευτή και του δασκάλου στο σχολείο είτε μεμονωμένα είτε συντονιστικά λειτουργούν θετικά. Οι συμπεριφορικές κατευθύνσεις, η συμβουλευτική προσέγγιση και σε σπάνιες περιπτώσεις η χρήση φαρμακευτικής αγωγής αποτελούν το κλειδί της καλής πρόγνωσης και του ελέγχου της διάσπασης προσοχής. Οι γονείς αν παρατηρήσουν τα συμπτώματα που αναλύθηκαν παραπάνω -οπωσδήποτε περισσότερα από ένα-, καλό είναι να επισκεφτούν τον ειδικό μαζί με το παιδί, να αναφέρουν τα συμπτώματα αναλυτικά, να συνεργαστούν με τον ειδικό στη διαδικασία της διαγνωστικής εκτίμησης και να συμβάλλουν από εκεί και πέρα ενεργά στην αποκατάσταση. Αν και εξαρτάται από το βαθμό του προβλήματος, τα προγνωστικά είναι συνήθως καλά, αν υπάρχει έγκαιρη παρέμβαση όσο το δυνατόν πιο νωρίς.
1. Στο σπίτι
  • Το περιβάλλον μέσα στο σπίτι πρέπει να είναι οργανωμένο και τακτοποιημένο. Το παιδί είναι καλό να ξέρει ότι κάθε πράγμα έχει τη θέση του κι ότι εκεί θα το αναζητήσει αλλά και θα το επιστρέψει. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση στο χώρο όπου μελετά το παιδί.
  • Φροντίστε να τηρείται στις δραστηριότητες της ημέρας η ρουτίνα επανάληψης. Μείνετε σε κάθε περίπτωση πιστοί στο πρόγραμμα. Π.χ. πλένουμε τα δόντια μετά το φαγητό και ύστερα βλέπουμε τηλεόραση.
  • Προσπαθήστε να δίνετε ξεκάθαρες εντολές στο παιδί επιβάλλοντας συγκεκριμένους κανόνες. Π.χ. πέταξε το κυπελλάκι από το γιαουρτάκι μόλις τελειώσεις στο καλάθι των αχρήστων.
  • Επιδιώξτε ώστε κατά τη διάρκεια της ημέρας να υπάρχει σωστή εξισορρόπηση μεταξύ ερεθισμάτων και στατικής απασχόλησης.
  • Είναι σημαντικό να εξασφαλίζετε στο παιδί περιόδους κινητικής εκτόνωσης αλλά και δυνατότητες συγκέντρωσης πολλές φορές τη μέρα για 10-15 λεπτά προτρέποντάς το να ασχοληθεί με στατικές δραστηριότητες, όπως διάβασμα βιβλίων, ζωγραφική, κατασκευές, επιτραπέζια, παιχνίδια σκέψης.
  • Κρατήστε θετική στάση απέναντι σε κάθε προσπάθεια του παιδιού κι όχι μόνο απέναντι στα σπουδαία επιτεύγματα. Αντιμετωπίσετε όχι μόνο λεκτικά την επιτυχία του αλλά και με εκδηλώσεις τρυφερότητας, όπως φιλιά, χάδια, αγκαλιές, χαμόγελα, βλέμματα επιδοκιμασίας, καθώς όλα αυτά τονώνουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού.
  • Προτιμήστε να δώσετε τα «μπράβο» σε επιτεύγματα που αφορούν στις στατικές κι όχι στις κινητικές δραστηριότητες. Επιβραβεύστε το για τη ζωγραφιά ή το παζλ που έφτιαξε, για παράδειγμα κι όχι για το πόσο δυνατά κλωτσά την μπάλα.
  • Η μελέτη του παιδιού πρέπει να οργανώνεται. Δεν έχει τόση σημασία να είστε δίπλα του όταν διαβάζει όσο να οργανώσετε τις εργασίες που πρέπει να ολοκληρώσει μία-μία ακολουθώντας μια συγκεκριμένη σειρά. Μια βόλτα, το αγαπημένο του σνακ ή το αγαπημένο του DVD μπορεί να αποτελεί την επιβράβευση, αφού ολοκληρώσει τα μαθήματά του.
  • Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες. Μην περιμένετε σπουδαία κατορθώματα από το παιδί και μην ανεβάζετε ψηλά τον πήχη. Σε ό,τι αφορά συγκεκριμένα προβλήματα στη συμπεριφορά του προτιμήστε να αντιμετωπίζετε ένα κάθε φορά κι όχι ταυτόχρονα πολλά μαζί.
2. Στο σχολείο
Ο πρώτος άξονας για τη διάγνωση συμπτωμάτων είναι η οικογένεια. Ο δεύτερος, όμως, είναι το σχολείο. Οι συγκρίσεις συνήθως που γίνονται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο άξονες μπορεί να σας βοηθήσουν να βγάλετε συμπεράσματα για το αν χρειάζεται ν’ απευθυνθείτε στον ειδικό.
Ρωτήστε το δάσκαλο ή δώστε προσοχή αν σας κάνει παρατηρήσεις ότι το παιδί:
  • δεν προσέχει την ώρα του μαθήματος
  • φλυαρεί ακατάπαυστα την ώρα του μαθήματος
  • δεν ακούει τον άλλον όταν μιλάει
  • διακόπτει το μάθημα για να πει κάτι άσχετο
  • σηκώνεται από τη θέση του και τριγυρίζει στο χώρο
  • ενοχλεί τους συμμαθητές του
  • οι εργασίες του είναι απρόσεκτες και ημιτελείς
  • έχει την τάση να διακινδυνεύει χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες

  • δεν περιμένει τη σειρά του σε ομαδικές εργασίες. 
Σε περίπτωση που υποψιάζεστε ότι το παιδί έχει πρόβλημα συγκέντρωσης στο μάθημα ή έχει γίνει διάγνωση για διάσπαση προσοχής, είναι σημαντικό να ενημερώσετε το δάσκαλο ζητώντας τη συνεργασία του έτσι ώστε το περιβάλλον της τάξης να είναι ενισχυτικό γι’ αυτό. Είναι καλό, για παράδειγμα, να έχει καλή οπτική θέση στην τάξη και κατά προτίμηση η θέση του να είναι κοντά στο δάσκαλο και μακριά από παράθυρο. Ο δάσκαλος θα πρέπει να παροτρύνει την προσπάθειά του και να του αναθέτει διάφορες απλές αρμοδιότητες δίνοντάς του έτσι κίνητρα, π.χ. μοίρασε τις φωτοτυπίες στα παιδιά ή καθάρισε τον πίνακα.

13 Οκτωβρίου 2012

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ- ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ- ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ, ιδίως αν δεν έχει διαγνωσθεί και αντιμετωπισθεί, έχουν αρκετές δυσκολίες που εκδηλώνονται στο σχολικό, οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον και συχνά οδηγούν σε
  • χαμηλές επιδόσεις σε σχέση με το επίπεδο των γνωστικών ικανοτήτων και ακαδημαϊκή αποτυχία
  • αυξημένο στρες, συναισθηματικές δυσκολίες και χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • επιθετική και διασπαστική συμπεριφορά ή προβλήματα διαγωγής
  • περιορισμένη επαγγελματική παραγωγικότητα και προοπτικές
  • απόρριψη από τους άλλους – δυσλειτουργικές κοινωνικές σχέσεις.

    Η ΔΕΠΥ στις περισσότερες περιπτώσεις έχει επιπτώσεις για όλη την οικογένεια, όπως έντονους διαπληκτισμούς των παιδιών με τους γονείς (ή των γονέων μεταξύ τους) ιδίως σε θέματα οργάνωσης και οριοθέτησης, αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις μεταξύ αδερφών, οικονομική επιβάρυνση. Οι δυσκολίες στην καθημερινή οικογενειακή ατμόσφαιρα γίνονται ακόμη εντονότερες όταν πολύ συχνά ο ένας γονέας (και ενίοτε και οι δυο) έχει ΔΕΠΥ.
    Επιπλέον πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν συνυπάρχουσες ψυχικές και αναπτυξιακές διαταραχές (συννοσηρότητα) που συχνά περιπλέκονται με την εξέλιξη και τη θεραπεία της ίδιας της ΔΕΠΥ. Οι συχνότερες είναι οι ειδικές μαθησιακές διαταραχές (δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαριθμησία), οι ειδικές αναπτυξιακές δυσκολίες (λόγου, συντονισμού των κινήσεων), οι διαταραχές εναντιωματικής συμπεριφοράς και διαγωγής, οι διαταραχές άγχους, οι διαταραχές συναισθήματος, οι διαταραχές με συμπτώματα τικς (σ. Tourette).

    Τι ρόλο μπορεί να έχει το σχολείο στην αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ;

    Η επικοινωνία των ειδικών και των γονέων με τους δασκάλους του παιδιού αποτελεί απαραίτητο κομμάτι της διαγνωστικής εκτίμησης και της αντιμετώπισης και ο ρόλος του σχολείου θεωρείται τόσο σημαντικός όσο είναι και της οικογένειας στην επιτυχία της κάθε παρέμβασης για την υποστήριξη του παιδιού με ΔΕΠΥ.
    Είναι πολύ σημαντικό ο δάσκαλος να κατανοεί την ιατρική φύση της ΔΕΠΥ, να μην παίρνει προσωπικά τη συμπεριφορά του παιδιού και να την αντιμετωπίζει θετικά, να αντιλαμβάνεται τα οφέλη και τους περιορισμούς του προγράμματος αντιμετώπισης καθώς και να συμμετέχει ενεργά στο σχεδιασμό των θεραπευτικών παρεμβάσεων που χρειάζεται να εφαρμοσθούν μέσα στη σχολική τάξη. Οι δάσκαλοι ή οι νηπιαγωγοί είναι συχνά οι πρώτοι που θα παρατηρήσουν συμπεριφορές συμβατές με τη ΔΕΠΥ και μπορούν να παρέχουν σε γονείς και γιατρούς πληροφορίες βοηθητικές στη διάγνωση και θεραπεία.
    Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς μπορούν να εργαστούν μαζί για να λύσουν προβλήματα και να σχεδιάσουν τρόπους να στηρίξουν τη μελέτη στο σπίτι και το σχολείο καθώς και στρατηγικές αντιμετώπισης της δύσκολης συμπεριφοράς. Η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των γονέων και του προσωπικού του σχολείου μπορεί να γίνει το κλειδί για την επιτυχία του παιδιού.
    Η σημασία των παραπάνω είναι πολύ μεγαλύτερη μετά τον πρόσφατο Ν. 3699/2008, που ορίζει οτι τα παιδιά και οι έφηβοι με ΔΕΠΥ είναι «μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες»
    Για την αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ χρειάζεται να εφαρμόζεται ένα πλήρες πρόγραμμα – εξατομικευμένο και μοναδικό για την κάθε περίπτωση- που να στοχεύει στην πολύπλευρη διαχείριση των δυσκολιών του παιδιού και του περιβάλλοντός του. Ένα τέτοιο πρόγραμμα αντιμετώπισης μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων, που δρουν από κοινού υποστηρίζοντας η μια την άλλη (συνεδρίες ψυχοεκπαίδευσης γονέων και παιδιών, θεραπεία συμπεριφοράς, φαρμακευτική αντιμετώπιση, παρεμβάσεις αποκατάστασης των δυσκολιών στο σχολείο, οικογενειακή ή/και ατομική ψυχοθεραπεία). Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξεπερνούν τη ΔΕΠΥ μεγαλώνοντας και παρόλο που η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα ελαττώνονται σε σημαντικό βαθμό, η διάσπαση της προσοχής συχνά παραμένει. Με μια ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση, τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορούν να μάθουν να προσαρμόζονται και να έχουν μια πλήρη, φυσιολογική και παραγωγική ζωή.
     
    Πηγή: www.adhdhellas.org

6 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Παιχνίδια που βοηθούν την γλωσσική ανάπτυξη!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhypr2w0_5Ev0reTdFIJMB3dm87FA9kojOLY5fZ3ZPX8HOWmezKgMxqV-ryGfoZhhyFqfXuI7rimif98hE3BBFl-tU1TTrHrLdpM3tmTuYgq7s_RkdOM1mofhdfSZ7ZYzbw8IPKFHcrS44/s1600/child-playing-with-toys.jpg

Συχνά οι γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας με ρωτούν ποια παιχνίδια του εμπορίου να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους.

 Η απάντηση είναι απλή: Σχεδόν όλα τα παιχνίδια μπορούν να αναπτύξουν τις γλωσσικές ικανότητες των νηπίων εάν χρησιμοποιηθούν σωστά. Τι σημαίνει αυτό; Εάν, για παράδειγμα, δώσετε στο παιδί ένα ξύλινο παιχνίδι με σχήματα και χρώματα χωρίς να του πείτε τίποτε, δεν μπορείτε να περιμένετε να μάθει τα σχήματα και τα χρώματα με μαγικό τρόπο! Πρέπει να καθίσετε με το παιδί σας και να του δείξετε τα γλωσσικά στοιχεία που θέλετε να μάθει. Ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός στο παιχνίδι, καθώς μπορείτε να διευκολύνετε την ανάπτυξη του λόγου μαζί με όλες τις δεξιότητες που είναι σημαντικές στη γενικότερη ανάπτυξη των παιδιών (γνωστικές ικανότητες, κινητικές δεξιότητες κλπ.).

Έκανα, λοιπόν μία προσωπική επιλογή παιχνιδιών που βρίσκονται σε κάθε σπίτι με παιδιά και κατέγραψα συνοπτικά τους τομείς και τους τρόπους που βοηθούν την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων. Ελπίζω σας να φανούν χρήσιμα!


Κούκλα-Μωρό

Η κούκλα είναι ένα υπέροχο παιχνίδι που μπορεί να ανοίξει τους ορίζοντες του παιδιού και να επεκτείνει το συμβολικό παιχνίδι. Και, όχι δεν είναι παιχνίδι μόνο για κορίτσια. Η κούκλα μπορεί να βοηθήσει τη μάθηση των παρακάτω:
  • Μέρη του σώματος
  • Ρούχα
  • Χρώματα
  • Έννοιες μεγέθους
  • Χωρικές έννοιες (πάνω στο κρεβάτι, κάτω από την κουβέρτα)
  • Ρήματα (τρώω, πίνω, κοιμάμαι, κλαίω, κάθομαι, πεινώ κλπ)
  • Συναισθήματα (χαρούμενος, λυπημένος, φοβισμένος, νυσταγμένος κλπ)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (Πού είναι η κούκλα; Τι ρούχα φοράει; Πού είναι τα μάτια της; Γιατί κλαίει;)
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (Αλλάξτε σειρά με διαφορετικές κούκλες και εξασκηθείτε κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με τις κούκλες και τι κάνουν)

Καροτσάκι μωρού ή για ψώνια

Πολύ χρησιμο παιχνίδι γιατί συνοδεύεται από ενδιαφέροντα "αξεσουάρ".
  • Λεξιλόγιο σχετικό με τρόφιμα
  • Έννοιες μεγέθους (μικρό, μέτριο, μεσαίο,μεγάλο)
  • Έννοιες σειράς (πρώτο, δεύτερο, τελευταίο)
  • Ποσοτικές εννοιες (λίγα, πολλά, μερικά)
  • Χωρικές έννοιες (γύρω, ανάμεσα, κάτω)
  • Επίθετα (ελαφρύ, εύκολο, όμορφο)
  • Βαθμοί επιθέτων (μεγάλο μεγαλύτερο, μέγιστο)
  • Συνώνυμα/ Αντίθετα (γρήγορα-αργά, εύκολο-δύσκολο)
  • Ρήματα (σπρώχνω, σταματώ, πηγαίνω, τράχω, βάζω, σηκώνω, αποφεύγω, κυλώ)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (πού πάς;, τι θα βάλεις μέσα;, τι χρώμα είναι το μήλο;)
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (εναλλαγή σειράς)

                       Αυτοκινητάκια/ Τρενάκια
Τα αυτοκινητάκια είναι άλλο ένα παιχνίδι που καλό είναι να μην περιορίζεται από το φύλο του παιδιού. Μπορούμε να το παρέχουμε ως επιλογή και στα κορίτσια και να αφήσουμε στην πορεία να επιλέξει αν θα παίζει μαζί τους. Με τα αυτοκίνητα μπορείτε να διδάξετε:
  • Χρώματα
  • Αριθμούς (εάν υπάρχουν πάνω στα αυτοκίνητα)
  • Μέτρηση
  • Ποσοτικές εννοιες (λίγα, πολλά, μερικά)
  • Χωρικές έννοιες (γύρω, ανάμεσα, κάτω, πάνω, πίσω)
  • Επίθετα (ελαφρύ, γρήγορο, σκληρό)
  • Βαθμοί επιθέτων (μεγάλο, μεγαλύτερο, μέγιστο)
  • Συνώνυμα/ Αντίθετα (γρήγορα-αργά, εύκολο-δύσκολο)
  • Λεξιλόγιο (ρόδες, τιμόνι,πόρτα, κάθισμα, μηχανή, φορτηγό, τρακτέρ, μπουλτόζα, ατμομηχανή)
  • Ρήματα (φύγαμε, σταματώ, τρέχω)
  • Επιρρήματα (αργά, γρήγορα, στραβά)
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (εναλλαγή σειράς: η σειρά μου/ σου, μπορώ να εχω αυτό το τρένο;)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (πού είναι το φορτηγό; ποιος οδηγεί το αυτοκίνητο; τι χρώμα είναι το τρακτέρ;)


Ο κύριος Πατάτας/ Η κυρία Πατάτα

Είναι η καλύτερη εναλλακτική για όσους δεν θέλουν να δώσουν στο αγόρι τους μία κούκλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι "αγορίστικο παιχνίδι". Κλασσικό παιχνίδι με πολλές εκπαδευτικές δυνατότητες:
  • Μέρη του σώματος (νομίζω πως είναι εμφανές)
  • Ρούχα (χρησιμοποιήστε τα επιπλέον αξεσουάρ/ εποχιακά που κυκλοφορούν στο εμπόριο)
  • Χρώματα
  • Χωρικές έννοιες (πάνω, κάτω, δεξί, αριστερό)
  • Έννοιες σειράς (πρώτο, δεύτερο, τελευταίο)
  • Μέτρηση
  • Συναισθήματα
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (εναλλαγή σειράς: η σειρά μου/ σου)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (Πού είναι το πόδι; Τι χρώμα είναι; Γιατί έβαλες εδώ το χέρι;)


Πυργοκυβάκια/ Τουβλάκια/ Ξύλινα τουβλάκια
Κλασσικό παιχνίδι επίσης που προάγει γλωσσικές και γνωστικές δεξιότητες:
  • Έννοιες μεγέθους
  • Έννοιες σειράς
  • Χωρικές έννοιες
  • Ποσοτικές έννοιες
  • Χρώματα
  • Σχήματα
  • Μέτρηση
  • Επίλυση προβλημάτων (ποια κυβάκια ταιριάζουν μετξύ τους)
  • Κινητικότητα και κινητικός σχεδιασμός
  • Συντονισμός ματιού-χεριού
  • Αριθμοί και γράμματα (εάν τα κυβάκια έχουν αριθμούς ή γράμματα πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς)
  • Λεξιλόγιο (εάν τα κυβάκια έχουν φιγούρες πάνω ή μπορείτε να προσθέσετε εσείς)
  • Σχέση αιτίου-αποτελέσματος
  • Κατανόηση εντολών (βάλε το πράσινο τουβλάκι πάνω στο κόκκινό, μάζεψε τους κύβους)


                                            Μπάλες

Ποιος δεν έχει μπάλες στο σπίτι; Μπάλες, μπαλίτσες, μπαλάκια! Όσο απλό παιχνίδι κι αν φαίνεται, πέρα από τα γνωστά παιχνίδια κανόνων (μπάσκετ, ποδόσφαιρο) η μπάλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στη γλωσσική, γνωστική και κινητική ανάπτυξη του νηπίου:
  • Χωρικές έννοιες (μέσα, έξω, πάνω, κάτω, πίσω)
  • Χρώματα
  • Έννοιες μεγέθους
  • Αισθητικότητα και απτικές έννοιες (μαλακή, σκληρή, λεία, υγρή, ζεστή)
  • Μέτρηση
  • Επίλυση προβλημάτων
  • Αδρή κινητικότητα, κινητικός σχεδιασμός, συντονισμός ματιού-χεριού
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλέπω τον φίλο απέναντι, χρησιμοποιώ μη λεκτική επικοινωνία για να κατανοήσω τι μου ζητά με νοήματα, εκφράσεις, στέλνω την μπάλα, περιμένω τη σειρά μου, πιάνω την μπάλα)


Ενσφηνώματα

Ανάμεσα στις δεξιότητες που μπορούν να ενισχυθούν με τα ενσφηνώματα είναι και οι εξής:
  • Λεξιλόγιο και έννοιες (ανάλογα με τις εικόνες που έχουν πάνω τα ενσφηνώματα: ζώα, μεταφορικά μέσα, αριθμοί, γράμματα, χρώματα, επαγγέλματα, ρούχα, σχήματα)
  • Έννοιες μεγέθους
  • Ρήματα (σχετικά με τα σχέδια που έχουν τα ενσφηνώματα όπως κοιμάμαι, τρώω, περπατώ, ακόμη και ήχους ζώων)
  • Σχέση μέρους-όλου (ανάλογα με το θέμα εντοπίστε μεμονωμένα χαρακτηριστικά ή συνολικά)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιο ζώο κάνει μου;, ποιος σβήνει φωτιές;, πού είναι το τετράγωνο; πού πάμε με το αεροπλάνο;)
  • Επίλυση προβλημάτων
  • Οπτική επεξεργασία
  • Λεπτή κινητικότητα


                                           Κουκλόσπιτο

Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε κλασσικό κουκλόσπιτο αλλά και σπίτι των Playmobil που δινει απεριόριστες δυνατότητες. Μπορείτε να στοχεύσετε στην ενίσχυση των παρακάτω:
  • Λεξιλόγιο (δωμάτια και αντικείμενα του σπιτιού, μέλη της οικογένειας, ζώα του σπιτιού)
  • Έννοιες μεγέθους
  • Έννοιες σειράς
  • Ποσοτικές έννοιες
  • Χωρικές έννοιες
  • Επίθετα
  • Βαθμοί επιθέτων
  • Συνώνυμα/ Αντίθετα
  • Χρώματα
  • Σχήματα (παράθυρου, πόρτας, τραπεζιού)
  • Ρήματα (στο παιχνίδι με τις κούκλες μπορεί να ενταχθεί ένα πλήθος ρημάτων όπως τρώω, πίνω, κάθομαι, κοιμάμαι, ανεβαίνω, κλείνω, ποτίζω, ντύνομαι, σκουπίζω)
  • Σχέση μέρους-όλου (χρησιμοποιήστε όλο το κουκλόσπιτο ή ένα δωμάτιο ή ένα έπιπλο και μιλήστε για τα μέρη που έχει)
  • Κατανόηση και εφαρμογή εντολών (βάλε τη κούκλα στο κρεβάτι, νομίζω πως η κούκλα πεινάει, βάλ'την να καθίσει για να φάει)
  • Ερωτήσεις/ Απαντήσεις (ποιος είναι αυτός; γιατί κοιμάται ο μπαμπάς;)
  • Κοινωνικές/ Πραγματολογικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, διατήρηση θέματος συζήτησης, προσωπικός χώρος, ανταλλαγή πληροφοριών)


Το παιχνίδι βέβαια, δεν σταματάει εδώ. Οι γλωσσικές δεξιότητες μπορούν να ενισχυθούν με τον ίδιο τρόπο με πολλά και διαφορετικά παιχνίδια. Δώστε στο παιδί σας επιλογές, αφήστε μόνο του να διαλέξει το παιχνίδι που του αρέσει και παίξτε μαζί του. Μιλήστε του, ρωτήστε το, αφήστε το να εκφραστεί, να χαλάσει, να δημιουργήσει, να ρωτήσει και επιβραβεύστε κάθε προσπάθεια επικοινωνίας.
Καλή διασκέδαση, λοιπόν!

Ευαγγελία Δ. Σούπη
Λογοθεραπεύτρια

πηγή:http://logotherapeia-ioannina.blogspot.gr 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...