31 Μαΐου 2012

ΟΝΥΧΟΦΑΓΙΑ





 nail


ONΥΧΟΦΑΓΙΑ
Πολλά παιδιά τρώνε τα νύχια τους. Στους γονείς φαίνεται μια συνήθεια "κακή", αφού τα δάχτυλα ματώνουν και τα νύχια σχεδόν εξαφανίζονται. Επιπλέον, το παιδί μοιάζει σαν να καταφεύγει στην πράξη αυτή για να απομονωθεί και να "τιμωρήσει" τον εαυτό του.

Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες συνήθειες, όπως και το πιπίλισμα του αντίχειρα ή το νευρικό τικ, είναι μια έκφραση εσωτερικής έντασης και άγχους που αισθάνεται το παιδί. Για παράδειγμα, παρατηρήστε ένα παιδί όταν βλέπει στην τηλεόραση μια σκηνή βίας ή έντασης. Θα διαπιστώσετε ότι τρώνε τα νύχια, τσιμπούν το δέρμα τους, και γενικά κάνουν κινήσεις που προδίδουν μια νευρικότητα.
Οι ενήλικοι μπορούν να αποκρύπτουν ή να καμουφλάρουν τα συναισθήματά τους, όμως τα παιδιά συμπεριφέρονται με έναν πιο άμεσο και διαφανή τρόπο. Τα συναισθήματα των παιδιών φαίνονται στην υπερένταση, στην υπερκινητικότητα, στην ονειροπόληση, στα υστερικά ξεσπάσματα, στο πείσμα, σε νευρικές συνήθειες όπως το πιπίλισμα του δαχτύλου, η ονυχοφαγία κλπ.
Μιλώντας για την ονυχοφαγία συγκεκριμένα, η οποία αποτελεί μια από τις νευρικές αυτές συνήθειες, οφείλουμε να τονίσουμε ότι δεν είναι μια "κακή" συνήθεια, αλλά μια πράξη εκτόνωσης της εσωτερικής έντασης. Με άλλα λόγια, το παιδί, μέσα από μια τέτοια συνήθεια χαλαρώνει "εσωτερικά". Στην πορεία της ενηλικίωσης, μαθαίνει ότι μια τέτοια συνήθεια είναι άκομψη και ενοχλητική και την αντικαθιστά με κάποια κοινωνικά αποδεκτή, όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση γλυκών, η τσίχλα κλπ.

Οι γονείς που "πιάνουν" το παιδί να τρώει τα νύχια του, συνήθως γίνονται έξω φρενών. Ακόμα και αν συγκρατηθούν μια φορά, όταν βλέπουν το δάχτυλο να ματώνει ή το νύχι να "εξαφανίζεται", ξεσπάει λέγοντας τουλάχιστον "σταμάτα, πια!". Με αυτές, όμως, τις διαμαρτυρίες, οι γονείς ενισχύουν την αντίδραση του παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι τη μετατρέπουν από ασυνείδητη ρυθμιστική συμπεριφορά (που του χρησιμεύει για να παρηγορήσει, να ηρεμήσει ή να ελέγξει τον εαυτό του) σε ενσυνείδητη συμπεριφορά, την οποία τώρα το παιδί χρησιμοποιεί ως μέσο αντίστασης ενάντια στην ανεπιθύμητη και αδικαιολόγητη εισβολή του γονιού.

Με έναν τέτοιο τρόπο, οι περισσότερες "κακές" συνήθειες εδραιώνονται. Εδραιώνονται, καθώς από τη μια συνεχίζουμε να απορρίπτουμε το παιδί κι απ' την άλλη εισβάλλουμε στο χώρο του.

Τι μπορούμε να κάνουμε;
- Αν το παιδί περνάει από μια περίοδο προσαρμογής (π.χ. αλλαγή σχολικής βαθμίδας, ερχομός νέου μωρού κλπ.), βεβαιωθείτε ότι του δείχνετε την απαιτούμενη υποστήριξη και τρυφερότητα.
- Αντί να εισβάλλετε στο χώρο του, ρωτήστε διακριτικά πώς αισθάνεται και αγκαλιάστε το προσπαθώντας να το βοηθήσετε να νιώσει την ηρεμία και την ασφάλεια που χρειάζεται.
- Βοηθούν πολύ οι "ρουτίνες" που μοιράζεστε, π.χ. αφήγηση παραμυθιών το απόγευμα ή το βράδυ, ετοιμασία κάποιου φαγητού ή γλυκού, χορός με αγαπημένα τραγούδια, βόλτα στη γειτονιά και άλλες τέτοιες δραστηριότητες που είναι "δικές σας" και τις μοιράζεστε μεταξύ σας.
- Δείξτε του αποδοχή και προσπαθήστε να αποφύγετε επικριτικά σχόλια που θα το κάνουν να αισθανθεί ότι το απορρίπτετε. Ένα παιδί αναζητά αποδοχή και ασφάλεια. Μερικές φορές, μια γλυκιά λέξη και μια ζεστή αγκαλιά προσφέρουν όλα όσα χρειάζεται ένα παιδί για να ξεπεράσει το άγχος και την ανασφάλεια.
- Παράλληλα, μην ξεχνάτε ότι χρειάζεται να αντιμετωπίσει μόνο του την πίεση που του προκαλεί η περίοδος αυτή, γιατί χρειάζεται να μάθει πώς να ξεπερνά μόνο του τα προβλήματά του. Η διακριτική και τρυφερή σας υποστήριξη είναι αρκετή.


Ελένη Γαρυφαλάκη
Σύμβουλος αγωγής & εκπαίδευσης
MA σε Γλωσσικές Διαταραχές
Πηγή: Childit.gr

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΖΩΩΝ

30 Μαΐου 2012

ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΒΥΘΟ

Κάποια μέρα του καλοκαιριού γεννήθηκε στο βυθό της θάλασσας ένας μικρός αστερίας.
Άνοιξε τα ματάκια του και κοίταξε παραξενεμένος γύρω του
- Μμ, τι ωραία που είναι εδώ, φώναξε.
Η μαμά του και ο μπαμπάς του, αστερίες και αυτοί
ήταν πολύ περήφανοι για το μικρό παιδί τους .


Η μαμά του έφυγε, για να βρει τροφή να το ταΐσει,
όταν ξαφνικά την περικύκλωσε
μια μεγάλη μαύρη κηλίδα πετρελαίου και τη μόλυνε.
Με μεγάλη δυσκολία γύρισε πίσω και έπεσε άρρωστη βαριά.
Αμέσως φώναξαν τη μεγάλη γιατρό της θάλασσας, τη χελώνα καρέτα- καρέτα.
Εκείνη αφού εξέτασε προσεκτικά τη μαμά αστερία, είπε:
-Χρειάζεσαι να πάρεις ένα ειδικό φάρμακο, που για να φτιαχτεί
πρέπει να φέρετε ένα μαγικό φύκι και το μαγικό μεγάλο γαλάζιο μαργαριτάρι
που βρίσκονται στην άκρη του ωκεανού σε μια άγρια σκοτεινή σπηλιά
και φρουρός στη σπηλιά είναι ένας τρομερός καρχαρίας.

- Δύσκολα πράγματα μας ζητάς, είπε ο μπαμπάς αστερίας.
- Μη στεναχωριέσαι πατέρα θα πάω εγώ, είπε ο μικρός αστερίας.
-Που θα πας, παιδί μου, εσύ που είσαι μικρό και αδύναμο.
-Θα τα καταφέρω, είπε ο μικρός και ξεκίνησε.
Περπατούσε, περπατούσε ώσπου κουράστηκε
και κάθισε σ' ένα βράχο να ξεκουραστεί.
Τότε πέρασε από μπροστά του ένας μικρός ξιφίας.
-Τι παράξενη μύτη που έχεις,του είπε ο μικρός αστερίας.
-Ναι αλλά είναι πολύ χρήσιμη, απάντησε ο ξιφίας.

Θέλεις να γίνουμε φίλοι και να εξερευνήσουμε μια σκοτεινή σπηλιά;
Ξέρεις ψάχνω για ένα μαγικό φύκι και το μεγάλο γαλάζιο μαγικό μαργαριτάρι
για να γίνουν φάρμακο για την άρρωστη μαμά μου.
-Τρελαίνομαι για περιπέτειες. Πάμε ,είπε ο μικρός ξιφίας.
Αφού περπάτησαν πολύ ακόμα έφτασαν έξω από τη φοβερή σπηλιά.
Πώς να πλησιάσουν όμως που στην είσοδο στεκόταν άγρυπνος φρουρός
ένας τρομερός και τεράστιος καρχαρίας
;
-Το βρήκα! Θα ανοίξω μια τρύπα από την άλλη πλευρά και θα μπούμε,
είπε ο μικρός ξιφίας κι έπιασε αμέσως δουλειά.
Σε λίγο η τρύπα ήταν αρκετά μεγάλη κι οι φίλοι χώρεσαν και μπήκαν μέσα.

Πω, πω κρύα που είναι εδώ! είπε ο μικρός ξιφίας.
-Σκοτεινά και τρομακτικά είναι,
αλλά εμείς έχουμε ο ένας τον άλλον,δεν πρέπει να φοβόμαστε.
-Να το μεγάλο κοχύλι, αλλά πως θα πάρουμε το μαργαριτάρι ;
-Μόλις ανοίξει το κοχύλι θα ορμήσω και θα το αρπάξω, είπε ο μικρός ξιφίας.
Και έτσι έγινε .Σε λίγο το μαγικό γαλάζιο μαργαριτάρι το κρατούσε στο ξίφος του.
-Μπράβο, φώναξε ο μικρός αστερίας . Είσαι καταπληκτικός.
Αλλά κοίτα και εγώ βρήκα μερικά από τα μαγικά φύκια, πιστεύω να φτάνουν.

Πάμε γρήγορα πίσω για να γίνει καλά η μανούλα μου.
Βγήκαν από τη μαγική τρύπα της σπηλιά και πήραν το δρόμο του γυρισμού.
Ο μικρός αστερίας περπατούσε στο βυθό κι ο μικρός ξιφίας κολυμπούσε από πάνω του.
Όλα πήγαιναν καλά όταν ένας πειρατής που κολυμπούσε δίπλα
στο πειρατικό καράβι είδε το μαγικό γαλάζιο μαργαριτάρι στο στόμα του ξιφία.
Ήξερε πως ήταν πολύ σπάνιο και πάρα πολύ ακριβό, δεν ήξερε όμως ότι ήταν και τόσο όμορφο.
-Συναγερμός ! φώναξε.
Αμέσως μια ντουζίνα πειρατές έπεσαν με τα σπαθιά τους
στο νερό κι άρχισαν να ξιφομαχούν με το ξιφία.
-Πάρε γρήγορε το μαργαριτάρι και φύγε!
είπε ο μικρός ξιφίας ενώ ξιφομαχούσε με τόσους πειρατές.

Ο μικρός αστερίας έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και βρήκε το δελφίνι
και το παρακάλεσε να ειδοποιήσει τους ξιφίες να βοηθήσουν τον μικρό του φίλο που κινδύνευε.
Αυτοί έτρεξαν αμέσως και μπήκαν στη μάχη διώχνοντας τους πειρατές.
Μετά ο αστερίας πήρε τα μαγικά υλικά στη θαλασσογιατρίνα.
Η χελώνα έφτιαξε το φάρμακο, το έδωσε στη μαμά του αστερία και
εκείνη σε λίγο άνοιξε τα μάτια της κι άρχισε σιγά- σιγά να συνέρχεται.
Τότε ο μικρός αστερίας έφυγε γρήγορα να μάθει τι γίνονταν ο φίλος του ο ξιφίας.
Τον βρήκε να κολυμπά χαρούμενος με τους φίλους του, τους άλλους ξιφίες,
αφού είχαν νικήσει τους πειρατές, που το έβαλαν στα πόδια και όπου φύγει- φύγει.
Όλα, λοιπόν είχαν τελειώσει καλά κι η ζωή στο βυθό συνεχίστηκε
με τους φίλους να είναι αγαπημένοι κι αχώριστοι για πάντα.



Πόπη Π.(νηπιαγωγός) 
Εικονογράφηση:tadefterakiablogaroun



29 Μαΐου 2012

ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΔΕ ΡΩΤΑΓΕΣ;

                        ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...

Οι αγελάδες δίνουν περισσότερο γάλα όταν ακούνε μουσική;








Ο ορνιθόρυγχος πλατύπους μπορεί να αποθηκεύσει μέχρι και 600 σκουλήκια κάθε φορά στους μάρσιπους από τα μάγουλά του ;


Οι ελέφαντες μπορούν να μυρίσουν νερό από περίπου 3 μίλια(πέντε χιλιόμετρα) μακριά;




Η γλώσσα μιας γαλάζιας φάλαινας ζυγίζει περισσότερο από έναν ολόκληρο ελέφαντα(μικρό σχετικά);




Ένα κουνούπι έχει 47 δόντια;





Μερικά ζώα έχουν προφορά;Για παράδειγμα η προφορά του "μουυυ" μιας αγελάδας εξαρτάται από την περιοχή στην οποία ανήκει!




27 Μαΐου 2012

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ, ΤΑ ΖΩΑ

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ

Όλα τα ζώα δεν είναι ίδια. Έχουν κάποια χαρακτηριστικά που τα κάνουν να διαφέρουν μεταξύ τους. Θα μάθουμε να τα χωρίζουμε σε ομάδες. Δες την παρακάτω παρουσίαση για να θυμάσαι πιο εύκολα τις ομάδες των ζώων:

Και φυσικά τα ζώα χρειάζονται την αγάπη μας. Ας παρακολουθήσουμε ένα καταπληκτικό βίντεο του τραγουδιστή Αντώνη Βαρδή και που το αφιερώνουμε σε όλα τα ζωάκια του πλανήτη!!!!

                                          

Και εδώ ας παίξουμε λίγο με τα ζώα, ένα διαδραστικό παιχνίδι από το Αττικό Ζωολιγικό Πάρκο:
Κάνε κλικ εδώ!

26 Μαΐου 2012

ΜΕΛΙΣΣΑ

Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ


Η μέλισσα είναι έντομο από την τάξη υμενόπτερων, που θεωρείται από όλα γενικά τα έντομα το πιο σπουδαίο από οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο. Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται από τους πιο παλιούς κατοίκους της, που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα. Είναι από τα ελάχιστα είδη των εντόμων που ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, βλέποντας ότι θα είχε κάποιο οικονομικό όφελος. 

Το σώμα των μελισσών αποτελείται από το κεφάλι, το θώρακα και την κοιλιά. Στο κεφάλι των μελισσών υπάρχουν δυο σύνθετα μάτια στα πλάγια και τρία απλά στο πάνω μέρος. Από το τμήμα που βρίσκεται ανάμεσα στα μάτια, φυτρώνουν δυο κεραίες, πάνω στις οποίες βρίσκονται διάφορα αισθητήρια όργανα. Στο μπροστινό τμήμα του θώρακα φέρει δύο ζεύγη μεμβρανωδών φτερών. Η κοιλιά είναι χωρισμένη σε δακτυλίους, που ανάμεσά τους βρίσκονται οι κηρογόνοι αδένες. Ο τελευταίος απ' τους δακτυλίους έχει το κεντρί. Τα αρσενικά δεν διαθέτουν ούτε κηρογόνους αδένες,ούτε κεντρί.

Σε κάθε οικογένεια υπάρχει μια "βασίλισσα", που έχει σαν μοναδική αποστολή να εξασφαλίζει τον πολλαπλασιασμό της οικογένειας. Η οικογένεια έχει ακόμη μερικούς αρσενικούς, τους κηφήνες, που προορίζονται να γονιμοποιήσουν μόνο μια φορά τη βασίλισσα και στη συνέχεια να πεθάνουν. Τέλος κάθε οικογένεια αποτελείται από μερικές χιλιάδες θηλυκές μέλισσες, που είναι στείρες, και λέγονται "εργάτριες". Οι εργάτριες, που αποτελούν και το βασικό πληθυσμό, έχουν πολλές και σύνθετες αποστολές, αρχίζοντας από τη δημιουργία αποθεμάτων τροφών, μέχρι τη φύλαξη της κυψέλης και την περιποίηση των μικρών.




επεξεργασία video: tadefterakiablogaroun.blogspot.com

25 Μαΐου 2012

ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ....


Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και οι όλο και περισσότερες γνώσεις που αποκτούν οι άνθρωποι, βοήθησαν στην εξέλιξη της ζωής και στην ανακάλυψη μηχανών και τρόπων που έκαναν τη ζωή μας ευκολότερη. Αυτό είχε ως συνέπεια να αντικατασταθούν πολλά είδη εξυπηρέτησης των ανθρώπων και να εγκαταλειφθούν αρκετά επαγγέλματα, αφού πλέον οι άνθρωποι αντικαταστάθηκαν από μηχανές. Παρόλη την εξέλιξη που βιώνουμε, δε μας εμποδίζει τίποτα να θυμόμαστε και, γιατί όχι, να νοσταλγούμε παλιές εποχές και επαγγέλματα, που γέμιζαν την καθημερινότητά μας με ρομαντισμό και απλότητα....Πάμε να θυμηθούμε κάποια επαγγέλματα που δεν υπάρχουν πια....






24 Μαΐου 2012

ΑΙΓΑΓΡΟΣ Ή ΚΡΙ ΚΡΙ

Το κρι – κρι είναι ένα είδος αγριοκάτσικου που ζει στα απόκρημνα βουνά της Κρήτης. Ζει στα Λευκά Όρη που είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού. Συνηθίζει να ζει σε ορεινές απρόσιτες περιοχές, είναι πολύ ευκίνητο και έχει μεγάλη ικανότητα να σκαρφαλώνει σε κατακόρυφες βραχώδεις πλαγιές.
Από ό,τι λέγεται, το όνομα κρι-κρι το πήρε στην Αμερική. Ηταν το 1950, όταν ένας Κρητικός, πρόεδρος της κοινότητας Επανωχωρίου, έπιασε ένα μικρό αγρίμι και θέλησε να το κάνει δώρο στον τότε πρόεδρο της Αμερικής Χάρι Tρούμαν. Ο Αμερικανός πρόεδρος δέχτηκε το δώρο και κάλεσε τον ίδιο τον Κρητικό στην Ουάσιγκτον για να του το παραδώσει. Το ζώο μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο (όπου φημολογείται πως πέθανε μετά από λίγο καιρό) και ο υπερήφανος δωρητής ζήτησε και έλαβε ως ανταπόδοση για την πράξη του ένα βαρύ δίκαννο. Το όνομα του αγριμιού τότε έγινε για τους Αμερικανούς «κρι-κρι», από την πρώτη συλλαβή της λέξης «Κρήτη».

Αρχαιολογικές ανασκαφές: έχουν βρει διάφορες τοιχογραφίες του κρι-κρι. Κάποιοι ακαδημαϊκοί πιστεύουν πως το ζώο αυτό λατρεύτηκε στο νησί κατά την αρχαιότητα. Στα αρσενικά ακόμα και σήμερα δίνεται το όνομα «αγρίμι» ενώ το όνομα «σανάδα» χρησιμοποιείται για τα θηλυκά. Το κρι-κρι είναι ένα σύμβολο του νησιού και χρησιμοποιείται πολύ σε τουριστικά καταλύματα και επίσημες εκδόσεις παρά το γεγονός ότι ελάχιστοι τουρίστες, ακόμα και ντόπιοι, έχουν δει έστω και ένα.

 Χαρακτηριστικά

Τα κρι-κρι έχουν ύψος περίπου ένα μέτρο, το βάρος τους είναι 80 κιλά, έχουν ανοιχτόχρωμη καφέ γούνα με μια πιο σκούρα λωρίδα γύρω από το λαιμό τους. Έχουν δύο κέρατα τα οποία διευθύνονται προς τα πίσω. Τα κέρατα του αρσενικού φτάνουν το ένα μέτρο.Τα θηλυκά, από την άλλη πλευρά, είναι πιο κομψά και μικροκαμωμένα. Φτάνουν τα 70 εκατοστά ύψος, τα 65 κιλά βάρος και το μήκος των κεράτων τους δεν ξεπερνά τα 20 εκατοστά. Το Μάιο το θηλυκό γεννά ένα ή σπάνια δύο μικρά. Τα αγριοκάτσικα αυτά ζουν σε μικρές ομάδες των δύο έως πέντε ζώων. Ζουν περίπου 10 - 15 χρόνια.
Στο φυσικό τους τόπο είναι ντροπαλά και ξεκουράζονται στη διάρκεια της ημέρας. Αποφεύγουν τους τουρίστες και κάνουν μεγάλα πηδήματα ή ανεβαίνουν απότομες πλαγιές χωρίς πρόβλημα.

Έχουν 32 δόντια, μακριά γενειάδα, κοντή ουρά και χοντρό λαιμό.  Εχουν οξύτατη ακοή και όσφρηση και αντιλαμβάνονται την παρουσία του ανθρώπου από μακριά. Τότε, «βαράνε συναγερμό» και ειδοποιούν το υπόλοιπο κοπάδι με μια παράξενη κοφτή κραυγή.

 Διατροφή
Το κρι – κρι τρώει χλόη, θάμνους, βλαστούς και φύλλα από τα δέντρα. Οι αίγαγροι πίνουν λιγοστό νερό (ακόμη και θαλασσινό!), όποτε βρουν, ενώ συνήθως χρησιμοποιούν πηγές που κανείς άλλος δεν ξέρει.

Απειλές
Το αγριοκάτσικο αυτό που ζει μόνο στην Κρήτη ανήκει στα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση.
Κινδυνεύουν από το κρύο, από πέτρες που κατρακυλούν, από τις χιονοστιβάδες, από τους αετούς, τους λύκους και το κυνήγι των ανθρώπων.Παρακάτω θα δούμε στο βίντεο έναν αετό ο οποίος καταδιώκει και σκοτώνει ένα αγριοκάτσικο:


Το αγριοκάτσικο τείνει να εξαφανιστεί, γι` αυτό και το κυνήγι του απαγορεύτηκε. Η απειλή για το κρι-κρι ήταν ο κυριότερος λόγος ανακήρυξης της Σαμαριάς ως εθνικού δρυμού στις αρχές της δεκαετίας του '60.

Το 1960 , το κρι-κρι ήταν απειλούμενο είδος με καταγεγραμμένα λιγότερα από 200 . Ήταν η μόνη πηγή κρέατος για τους αντάρτες την εποχή της Κατοχής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.  Μέσα στο φαράγγι δεν αποκλείεται να συναντήσετε τους διάσημους κάτοικους του, τα αγριοκάτσικα της Κρήτης, αυτά που οι ντόπιοι αποκαλούν "αγρίμια" και οι τουρίστες "κρι - κρι".

ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ: Aγνωστος ο ακριβής αριθμός τους. Μόνο εκτιμήσεις υπάρχουν, που αναφέρουν ότι εναπομείναντα ζώα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς κυμαίνονται από 500 έως 2.000. Η πιο πρόσφατη εκτίμηση -και αυτή είναι ενός φοιτητή-ερευνητή βρετανικού πανεπιστημίου- αναφέρει ότι εκεί ζουν περίπου 700 αίγαγροι.Υπάρχουν ακόμα μόνο περί τα 2000 ζώα στο νησί και θεωρούνται ακόμα απειλούμενα γιατί: τα βοσκοτόπια σπανίζουν και ασθένειες τα προσβάλλουν. Η ανάμειξη με την κοινή αίγα είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το κυνήγι τους απαγορεύεται αυστηρά στο νησί ενώ επιτρέπεται κατόπιν ειδικής αδείας από το δασαρχείο Ηρακλείου στο νησάκι Δία.







        







20 Μαΐου 2012

ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ

ΜΑΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ

Στη Μελέτη διαβάσαμε για τη φωτοσύνθεση και μάθαμε το τραγουδάκι που γράψαμε για να τα εμπεδώσουμε καλύτερα:

ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ

18 Μαΐου 2012

ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΥΚΟΛΑ ΜΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

                  ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

           ΥΛΙΚΑ
  • χαρτόνι κανσόν (ό,τι χρώμα θέλουμε)
  • χρωματιστά χαρτιά Α4
  • σύρμα πίπας
  • ξυλάκια
  • πολύχρωμες πούλιες

            ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Σχεδιάζουμε σύμφωνα με το πατρόν τη μεγάλη πεταλούδα στο κανσόν και τα φτερά  στο Α4. Χρησιμοποιούμε διαφορετικά χρώματα για να φαίνεται η αντίθεση. Βάζουμε κόλλα μόνο στα αυτάκια των φτερών, τα κολλάμε πάνω στην πεταλούδα και τα τσακίζουμε προς τα πάνω.Δίνουμε σχήμα στο σύρμα πίπας για να δημιουργήσουμε τις κεραίες και τις κολλάμε στην κορυφή. Διακοσμούμε με πολύχρωμες χάντρες τα φτερά και κολλάμε την πεταλούδα πάνω σε ένα ξυλάκι.Έτοιμη!!!!!





                                                  ΠΑΤΡΟΝ

                               ΥΛΙΚΟ-ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ













17 Μαΐου 2012

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ

Η κοιλάδα των πεταλούδων βρίσκεται 12 χιλιόμετρα νότια της Ρόδου, κοντά στο χωριό Καλαμώνας στον Δήμο Πεταλούδων. Είναι μια μικρή κοιλάδα η οποία διασχίζεται από το ποταμάκι Πελεκάνος. Κάθε χρόνο, από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, εκατοντάδες χιλιάδες πεταλούδων εμφανίζονται σε αυτη την σημαντική κοιλάδα. Είναι σπάνιος βιότοπος αναπαραγωγής της πεταλούδας Panaxia Quadripunctaria.

Όπως αναφέρει , ο συγγραφέας και ποιητής Θεοφάνης Μπογιάννος ,  σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας δεν υπάρχει στον ίδιο χώρο τόση ομορφιά, τόση ευλογία, τόση βλάστηση, τόσο χρώμα, τόσες φτερωτές ψυχές, τόσες ανθρώπινες ψυχές, τόση δροσιά τόσο τραγούδι τζιτζικιών, τόση χαρά στα πρόσωπα των ανθρώπων. Λέγεται πως η κοιλάδα με τις πεταλούδες, είναι από τα πιο όμορφα τοπία στην Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα.

Οι πεταλούδες που ζουν στην κοιλάδα είναι κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό σημείο και φαινόμενο της φύσης. Η κοιλάδα αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών, που απολαμβάνουν τη σπάνια ομορφιά του, ακολουθώντας μονοπάτια κατάλληλα διαμορφωμένα μέσα στην οργιαστική βλάστηση και πλάι στα γάργαρα νερά.


     Για να δούμε στο παρακάτω βίντεο την πανέμορφη κοιλάδα...
Kαι τώρα ας παίξουμε:

Κάνε κλικ εδώ, κατέβασε στον υπολογιστή σου το παιχνίδι και....καλή διασκέδαση!!!!


16 Μαΐου 2012

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ-ΠΑΡΑΜΥΘΙ


Ένα παραμύθι για την κάμπια που έγινε...πεταλούδα


Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μικρούλα κάμπια.

Κολλημένη πάνω σ’ ένα φύλλο η κάμπια κοιτούσε
με ενδιαφέρον τα έντομα που τραγουδούσανε,έτρεχαν, πηδούσανε και διασκέδαζαν.
Όλα γύρω της ήταν σε κίνηση.
Μόνο αυτή η καημένη δεν μπορούσε ούτε ήχο να βγάζει,
ούτε να τρέχει, ούτε να πετάει.
Με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε
μόνο να σέρνεται.
Και ως που να μετακινηθεί από ένα φύλλο σε άλλο, χρειαζόταν πάρα πολύ ώρα.


Παρόλα αυτά δεν παραπονιόταν και
δεν ζήλευε κανέναν.
Κατανοούσε πως ο καθένας κάνει αυτό που του ορίζει η φύση.
Γνώριζε ότι αφού ήταν κάμπια έπρεπε να υφαίνει πολύ λεπτά μεταξένια νήματα και να πλέκει με αυτά το σπιτάκι-κουκούλι της.
Χωρίς πολλές κουβέντες η κάμπια άρχισε με υπομονή και επιμέλεια να εκτελεί το έργο της και να υφαίνει, να υφαίνει,
να υφαίνει… ώσπου την κατάλληλη ώρα βρισκόταν τυλιγμένη ολόκληρη μέσα σε ένα θερμό κουκούλι.


- Και μετά τι;
αναρωτιότανε η μικρούλα κάμπια μέσα στο κουκούλι της,
αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο.
- Όλα έχουν τη σειρά τους, άκουσε την απάντηση,
να έχεις υπομονή και θα δεις.
Πέρασε ο καιρός και η υπομονετική κάμπια ξύπνησε και ανακάλυψε πως δεν ήταν πια δυσκίνητη.
Δεν ήταν καν κάμπια!



Γρήγορα και με επιδεξιότητα βγήκε από το κουκούλι.
Με έκπληξη αντιλήφθηκε πως είχε δυο ελαφρά,
πολύχρωμα και φανταχτερά φτερά.
Ενθουσιασμένη κούνησε τα φτερά της με χαρά και
σαν πούπουλο τινάχτηκε στον αέρα και
πέταξε στο γαλανό ουρανό.
Είχε μεταμορφωθεί!


Πανέμορφο βίντεο!Η κάμπια μεταμορφώνεται...σε πεταλούδα!






15 Μαΐου 2012

ΑΠΟ ΚΑΜΠΙΑ ...ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ ΜΙΑΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

Με αφορμή την άνοιξη και το ποίημα <<Οι πεταλούδες βοηθούν>> στο βιβλίο της Γλώσσας, ασχοληθήκαμε με την πεταλούδα. Φτιάξαμε ένα βίντεο με τα στάδια της μεταμόρφωσής της και σας το παρουσιάζουμε:

          Επεξεργασία βίντεο:tadefterakiablogaroun.blogspot.com

Η πεταλούδα είναι έντομο της Τάξης των Λεπιδόπτερων και ανήκουν στο φύλο των αρθρόποδων και την τάξη των εντόμων. Τα είδη τους υπερβαίνουν τον αριθμό των 100.000 σε όλο τον κόσμο. Έχουν μακριές κεραίες, δύο ζεύγη φτερών καλυμμένα με πολύχρωμα λέπια, διαθέτουν στοματικά μόρια μυζητικού τύπου και οι κεραίες τους ποικίλλουν ανάλογα με το είδος.

Η μεταμόρφωσή τους από την στιγμή της γέννησης, σε μορφή κάμπιας (προνύμφες), είναι τεράστια. Έχουν σκωληκόμορφο σώμα και μασητικό στοματικό τύπο, ενώ συχνά διαθέτουν μεταξοειδείς αδένες και με τα λεπτά στρώματα μεταξιού που παράγουν, δημιουργούν ένα κουκούλι, στο οποίο εισέρχονται και μετατρέπονται σε χρυσαλίδες. Όταν βγαίνουν από το κουκούλι, έχουν πλέον τη μορφή ενήλικης πεταλούδας.

Παίξε ένα πολύ εύκολο παιχνίδι για να δεις αν έμαθες τέλεια τον κύκλο ζωής της πεταλούδας!


Κάνε κλικ εδώ για να παίξεις!

14 Μαΐου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ




Το Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγρίων Ζώων -ΕΚΠΑΖ αποτελεί το πρώτο κέντρο περίθαλψης αγρίων ζώων στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Ξεκίνησε τη δράση του το 1984, με έδρα των δραστηριοτήτων του την Αίγινα.
Γερακίνα
Γύπας
 Παραλαμβάνει κάθε χρόνο έως 4500 άγρια ζώα και πουλιά, από όλη την Ελλάδα,με διάφορες αιτίες εισαγωγής (π.χ.ορφανά νεαρά ζώα και νεοσσούς που πέφτουν από φωλιές, πουλιά τραυματισμένα από ατυχήματα ή παράνομους πυροβολισμούς, ηλεκτροπληξίες, δηλητηριάσεις, εξαντλημένα από το ταξίδι της μετανάστευσης κτλ.) τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν σε προστατευόμενα είδη. 

Θαλασσαετός
Από αυτά, όσα κρίνονται ικανά να επιβιώσουν μόνα, μετά την αποθεραπεία τους, επανεντάσσονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Τα υπόλοιπα, που είναι μη απελευθερώσιμα, φιλοξενούνται μόνιμα στις εγκαταστάσεις του κέντρου και ενθαρρύνονται στο να αναπαραχθούν. Αυτό συμβάλλει στην προστασία απειλούμενων ειδών που έχουν μικρό πληθυσμό στην Ελλάδα ή / και στην Ευρώπη.




Φοινικόπτερο
 Τέτοια είναι ο Βασιλαετός, ο Χρυσαετός, ο Στικταετός, ο Κραυγαετός, ο Θαλασσαετός, το Κιρκινέζι, ο Μαυροπετρίτης, το Όρνιο, τα δύο είδη Πελεκάνων, τα Φοινικόπτερα , οι Χαλκόκοτες, ο Πορφυροτσικνιάς, ο Ήταυρος και άλλα.

Σταυραετός
Το ΕΚΠΑΖ τιμήθηκε το 1992 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη δράση του στην προστασία του περιβάλλοντος και την εθελοντική προσφορά των μελών του.


Ας παρακολουθήσουμε μαζί ένα βίντεο με την απελευθέρωση άγριων πουλιών στην Κρήτη:

Ας παρακολουθήσουμε και τις οδηγίες που μας δίνει ο σύλλογος ΑΝΙΜΑ, που επίσης δραστηριοποιείται στην προστασία των άγριων πτηνών:

επιμέλεια βίντεο:tadefterakiablogaroun.blogspot.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...